Dünyaya güzellikler açmaya müsait, tutup sahiplenmeyin sosyalliğin ovalarına saçtığınızın merhabaları. Siz yalnızca bir diğer çiçek olabilirsiniz, her güzel hisse aşkla sarıldığınızda bahçıvan olmaya kalkışmayın.. Sizler yaratmadıklarınıza sahip çıkmaya çalıştıkça emanetlerinden olan sahipsiz ruhlarsınız, bencilliğinizi çok da abartmayın. Bırakın gitsin, içinizdeki çiğlik. O zaman büyüyeceksiniz. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır, iyi okumalar.]

Işık dolu karanlıkların yıldızlarıyız biz, ayın çocukları. Yeterince karardığında dünyanın insan pisliği coğrafyası bizler doğuyoruz her bir yandan, rengarenk evrenlere boyuyoruz kör gözleri. Dileyenler bizlere aşık oluyor, kendi sahte ışıklarından hiçbir şey göremeyenler bizleri yok sayıyor-kendilerini de nimetten. Çevresinde dönüyoruz herkesin küçük dünyasının, onları bizim yalnızca parlak yanımızı görebiliyorlar.. [Deneme yazımızın devamı bağlantıda, iyi okumalar.]

Kuramadığımız cümlelerin içinde kurulamayan hayatları yaşıyorduk biz, aramızda binlerce kilometre. Kuramadığımız düşlerin kırıklarında ruhlarımız yaralarımızdan sızıyordu, göremedik biz. Onlarca mektup yazıyorduk akşam güneşine, sabahın seherine kadar tüm umutsuzluklar sözcüklerimizi avlıyordu.. Geriye gönderilmeyen ağıtlar, tutulmayan eller, dokunulmayan acılar kalıyordu, alev alev yanıyorduk soğuktan! [Konuyla ilgili duygu dolu bir deneme bağlantıdadır, iyi okumalar.]

Rengarenk bir dünya için karanlık mahzenlerde kararlaştırılmış savaşlara çıkıyordu bahar yüzlü çocuklar, soğuk ve karanlık kışlara yürüyordular. Arkalarında kalıyordu inadına ortalığa saçılmış çiçekler. Geriye kalan bizler kan ağlıyorduk sulansınlar diye kuraklaşmış ruhlar. Yorgun birer savaşçıydı çocukluğumuz, büyümek adına katlediliyorduk. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır, iyi okumalar.]

İnsanların dünya üzerindeki misafirliği boyunca yüz binlerce kez isim ve kimlik değiştiren toplumlar.. Ortak noktaları olan insanlığın değişme tutkusunu hiçbir zaman kaybetmezken, insanlığın en büyük laneti olan tekrara düşme hatasından hiç vazgeçmeyen bu oluşumların evrimi yaşayan bir olgudur. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır, iyi okumalar.]

Yollar kalabalık, akıllar düşünce dolu.. İnsanlar yalnız ve bizi en çok tanımlayan cumhuriyetti yalnızlık. Yürüyorduk sessizliğin ortasında, çığlık çığlığa kelimeler ve bitiremediğimiz iki noktalı cümleler.. Yarım bile bırakamadığımız düşlerimiz ile hayallerimiz vardı bizi gerçeklerde perişan eden. [Denemenin devamı bağlantıdadır, iyi okumalar.]

Üzerinize kıfayetler yerine, en doğal haliniz ve teniniz yerine giydiğiniz etiketleriniz var. Etiketlerinizden oluşan görüntünüz, etiketlerin tanımladığı benliğiniz-bencilliğiniz ve etiketlere hapsolmuş düşünceleriniz var. Sonra da içtenlik ararken kendinize ne kadar yabancılaştığınızı fark edip mutsuz oluşlarınız.. [Deneme yazısının devamı bağlantıdadır, iyi okumalar.]

İnsanoğlu var oluşun gayesini çözmekle, sayısız kez yok olmak arasında geçen çetin savaşları boyunca bir eli gökyüzünde bir eli toprakta inançla doğa arasında kalagelmiştir. Tüm bu yakarışlarımızın genellikle sebepleri, sonuçları ve hataları olmuştur, olmaya da devam etmektedir. [Konuyla ilgili kısa bir deneme bağlantıdadır. İyi okumalar.]