MeoDeneme - Sonbahar Olun Bugün
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Sonbaharın en güzel manzarası pastel tonlarındaki durgunluk olsa gerek. Yaşamın bahar heyecanı ardından, yılların gençlik aşısı yaz koşturmalarından, kalp çırpıntılarından sonra hızla yeni olgunlaşma dönemlerine girildiği bu mevsimde şöyle durup kendin için yarattığın bu mat renkli manzaraya bakmanız büyük gereksinim..
Gereksinim çünkü yaşamın bu denli hızlandığı, insanın bilgi bombardımanından yorulduğu, bilgeleşmenin bilgileşmeyle yer değiştirdiği bu çağda en önemli olgulardan biri sakinleşebilmek. Durgun bir fırtına sonrası olabilmek mutluluk bazen. Sütlimanın değerini bilmek. Hüzünle değil, olgunlukla karşılayabilmek sonbaharı gerçek mutluluklardan biri. Farkında olmak esas olsan; her sonbaharın ve her ölümcül kışın ardından yeniden bahar geleceğinin o en doğal döngüsünü kutsarcasına yaşama tutunmak bir sonbahar manzarasında. Özü bu işte. Özeti..
Doğrusal ilerleyen yaşamın döngüselliğinin bilincine erişemiyoruz bazen. Yolumuz evrende dümdüz ve bencilce bize göre. Gereksiz bir takıntı bu. Çünkü hepimiz aynı döngüyü farklı renklere boyuyoruz. Gülücüklerimizi susturunca ağlayacağız sanıyoruz. Çevresinden dolaşamıyoruz bazen ruh çalkantılarımızın. Her asi nehrin bile kendine has kuytuları, sakinlediği düzlükleri ve denizle kavuştuğu hüzün dolu bir hikayesi olduğunu yalnızca yıkıcı bir şekilde acele ettiğini bilemiyoruz. Yer çekiminin bile doğanın bir kuralı olduğunu, koskoca dünyanın bile kendi içine kendi bencilliğinde çekildiğini göremiyoruz. Yalnızca garip hissediyoruz böyle zamanlarda. Doğrusu garip hissetmeyi gerçekçi gözlemlemeye atfetmek. İşte bunu beceremiyoruz.
Nedenden ayrılmış, nasıldan yalıtılmış ve çünküleri umursamayan insanlar olmak gerekiyor, biz bu treni kaçırıyoruz. Durup arkamıza yaslanmalı, yaşamda bir derin nefes almalı-henüz alabiliyorken-doğru ve yanlış tanımlarından bağımsız özümüzü aramalıyız yarattığımız yaşam maceresında. Ve en önemlisi acele etmeden. Huzurla. Sakince. Sükunetle. Sarılmalıyız yarattığımız bu savaş sonrası meydanlarda bize ait olan her parçaya. İç dünyamızda savaşıp şehit düşmüş her kuruntuya, ruhumuzun akınlarında kanamış her yaralıya güzel bir anma lazım! Doğru şekilde anmalıyız bizi biz yapan koşuşturmaları. Bizi bazen yıkanların da yeniden inşa etme fırsatı olduğunu bilerek ve isteyerek!
Sonbahar olun bugun. Olgun, hüzünlü, yorgun ama umutlu!
Meo - 2019
MeoEdebiyat - Denemeler Blog
'Mehmet Şentürk