MeoDeneme - Aşkı Öldürmek! (Siyah Bir Deneme)

[Geçtiğimiz günlerde tüm ülkeyi yasa boğması gerekirken bir yarısı boğarken, bir yarısını sessiz bir bağnazlığa gömen bir acı olay üzerine yazılmış canı gönülden bir yazı. Sadece okuyun paylaşmanıza gerek bile yok, anlamazlar zaten onu yapma potansiyeli olduğunu çok iyi bilenler..]     

  Önce aşkı öldürdünüz, bir sevdalı el tutuşu kadar utangaç olamamış kadar vahşileşti bu papatya kokusu topraklar. Sonra insanları öldürdünüz, bir hülyalı kalp atışı kadar kırılgan olamamış kadar köreldi bulut beyazı ruhlar. Hiç durmadınız hisleri öldürdünüz, ikiyüzlü kaldı hem sözler hem sesler! Siz hiç üşenmeden yaşayamadığınız gençliklere inat gençleri öldürdünüz, kalmadı gençlikten eser.. 

  Nefes almamış kadar taş kalpleriniz, deniz görmemiş kadar çatlamış aşksızlıktan yürekleriniz, hiç mutlu olmamış kadar vahşisiniz, hiç aşkı tatmamış kadar saldırgan..

  Aşkı öldürdünüz, yetmedi, aşkı öldürmekle karıştırdınız. Siz hak yolunda da katilsiniz, aşk yolunda da.. Sizin yolunuz kalmamış aslında, hangi vahşi akıntı nereye sürüklerse yıka saça oraya sürüklenen çamur yığınısınız siz! Bulaştığınız ovalar, kararttığınız hayatlar sadece sizin renksiz, yayılmacı ve ölümcül boşluğunuz kadar olsun istediniz. Olmayacak, emin olabilirsiniz.

  Öldürdüğünüz her güzellikten saçılan polenleriz biz! Binlerce bile yetmez, milyonlarca doğar rengarenk gülümseriz! Bir mevsim olabilirsiniz ancak siz! Bir kez soldurabilir, bir kez dondurabilirsiniz! Biz dört mevsim açabiliriz. O kadar açık ve net kaybediyorsunuz, günbegün.. Bitiyor cehaletiniz ve cehaletin hiç tükenmez sandığınız enginliği üzerine kurduğunuz imparatorluklarınız. Her damla kanda, her damla umutsuz göz yaşında ve her yeni acıda daha da sizden çalıp bizde insanlık biriktiriyoruz biz. Bu bir savaş! Siz hep kazanacaksınız birkaç boş sözle. Biz adım adım ilerleyeceğiz bağnazlığın orta dünyasının içine! Güneş gibi!

  Nefret sizin en sevdiğiniz, belki bizim safımıza geçip kırıp dökebileceksiniz, yine en sonunda aşkla doğrulup yerinden bir ilkbahar sabahı tüm biriktirdiğiniz umutsuzlukları idam edeceğiz gülümseyişlerimizle. Biz hiç unutmadan seveceğiz tüm dünyanın renklerini, tenleri, dokunuşlarını, mısralarını, düşüncelerini ve duygularını! Biz hiç unutmayacağız unutturmak için çabalayan salak tekrarlarınıza inat! En sonunda sevmeyenlerin asıl bu kez idam edildiği bir dünya düzeninde, sizin gibilerin kötülüklerinin bile korkudan titrediği bir dünyevi aşkla kuracağız en ilahi kuralları yeniden. Siz mutsuzlukların bankalarını doldurun vahşetle, korkuyla, baskıyla, aldatmacayla biz hepsini insanlıkla yıkıp geçeceğiz!

  Tüm bunlar için bir şey yapmamıza gerek yok; korkuyla, ithamla, bölerek, tüketerek, yöneterek bir arada tutmamıza gerek olmadan sadece sevgiyle bir gün bu dünyayı fethedeceğiz. O nedenle hala umudumuz var bizim, hala çiçeklerimiz camlarımızda, hala perdelerimiz açık tüm güzel insanlara sizin kadar gizli kapılar ardında kalmadık biz! Kalmayacağız.

  Siz aşkı öldürdükçe biz Mevlana gibi yeniden dünyaya geri geleceğiz! Aşkla yaşayıp, aşkla Tanrıya ulaşıp, aşktan doğan tüm güzelliklerinde dünyanın sizin cehaletinizi ezip geçeceğiz. Bıkmadan usanmadan..

  O'nun hatırına. Onlar'ın hatırına. İnsanlık adına! Hayvanlara rağmen..

Meo - 2016
MeoEdebiyat Denemeler Blogu
'Mehmet Şentürk