MeoDeneme - Yalnızlığın Edebiyatı

  Edebiyat yalnızlıktan doğduğunda çok daha kalabalık hale geliyor duygularla, duyulamayan ve özlem duyulanlarla. Yalnızlık bir edebiyat haline gelerek değerleniyor ama zorlaşıyor yaşama tekrar ayak uydurabilmek.

   Yalnız ama eğlenceli ve yaratıcı bir çocukluktan, kalabalık ama yaratıcılığı öldüren bir sosyal tapınma eğiliminde modern yaşam. Zor da olsa kendi doğal yalnızlığını ve içindeki çocukları koruyan yalnızların eserleridir en fantastik dünyalar-edebiyatta. Kimsenin ölmediği, yaşamın insanı kemirmediği ve duyguların sözlerle eş zamanlı yaşanabildiği bir ütopyaya dönüşür her dolu yalnızlık! Her boş yalnızlıktan doğan mutsuzluğa inat her dolu yalnızlıktan dizeler doğar, hikayeler, cümleler, efsaneler..

   Her gidenin yerine geçer özlemler, özlemin gözyaşlarından çıkan aşk dolu mısralar. Her gidenin yerine yaşar hisler, yarım kalanın öykülerinde el ele tutuşur kadınlar ve erkekler, hüzünlü bir kaç sıfatla bezenmiş huzur dolu sahnelerde.. 

   Yalnızlık bazen en gerçek edebiyattır, yazılanından çok daha değerlidir yaşanması. Yaşamak en güzel edebiyattır, hiçbir yazarın kalemiyle yaşatamayacağı o aşklar bizim uyku öncesi gülümsemelerimizde, hüzünlü hayallerimizde, birkaç melodide gömüldüğümüz anılarımızda yaşar en kaliteli dünyalar. Hiçbir yazarın dokunamadığı bir yalnızlık büyütürüz kalabalıklarımız içerisinde! Hiçbir şairinin anlatamadığı bir coşku besleriz kendimize ait, kimseye açamadığımız. Ne zaman denesek yarım kalmış hikayelerin benzersiz yazarları biziz, kaderimiz en güzel kitap ölmeden bitiremeyeceğimiz.. Ne okuyanı olacak ne imzasını isteyecek dünya bizden, bizden kalacak hisler için. Yalnızca bir yıldız parlayacak uzakta bir yerlerde bizim yerimize.

   Dünyanın en hüzünlü romanını tanıyordum ben gencecik kalbine yalnızlık doldura doldura kendini büyütmüş bir kızın gözyaşı dolu rüyalarında. Dünyanın en içten sözlerini dinliyordum ben ufacık bir çocuğun çayırlarda kuzularının peşinde koşarken elinde biriktirdiği papatyalarda baktığı umutsuz fallarda. Dünyanın en çoşkulu şiiriydi gözünü kapatmadan hemen önce binlerce kilometre uzakta birbirine sarılan özlem dolu insanların yüzündeki gülümseme..

   Tüm bu sebeplerle, en güzel edebiyat yalnızlığın bize yazdırdığı, kimseye kendimizi ifade etmek üzere yalana başvurmadığımız ve kendimize anlatıp kendimizi yazdığımız yaşam birikimleridir; geri kalan tüm yazınlar sadece tahminlerin naif ve tatlı denemeleri o kadar!

Meo - 2016
MeoEdebiyat Denemeler Blogu
'Mehmet Şentürk