kategori Aforizmalar Blog
kategori Aforizmalar Blog
kategori Aforizmalar Blog
kategori Aforizmalar Blog
kategori Aforizmalar Blog
kategori Aforizmalar Blog
kategori Aforizmalar Blog
kategori Aforizmalar Blog
kategori Aforizmalar Blog
kategori Aforizmalar Blog
kategori Aforizmalar Blog
2009 yılından bu yana yazmaya devam ettiğim, kısa-uzun özlü sözlerden oluşan blog bölümümüzdür. Aforizmalar, Deviantart kaynaklı görsellerle desteklenmektedir. İyi okumalar.
2018 yılı Kasım ayında yayınlanacak aforizma derleme kitabımız "Yalnızlığın Aforizmaları" hakkında tüm paylaşımlar bu alt-blogumuzda olacaktır. Kitaptan sözler, duyurular, imza günleri ve okurlarımıza özel kampanya bilgileri için tıklayın.
Devam...
Öne Çıkan
Kiminin mavisi denizde, kimisi hapis bir gölün kıyısına, kimisine tek mavi engin gökyüzü ve sonsuz bir özgürlük kapanında... Hepimize renk aynı, renksizliğimiz tek! Herkes koşacak o doğruyu mavinin ufkuna varıp hüzünle ölesiye dek; yarım, ıssız, yorgun, mutsuz ve beyhudenin inadında.
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)
Öne Çıkan
Yaşam koşuşturmayla alelacele başlayan bir geç kalmışlık, zaman ve dönemden bağımsız.. Ölüm nihai bir durak, hangi sirenin ve hangi frenin seni çağırdığını bilmeyişin o sonsuz korkusu ve ölüm kokusunun yakınsaklığı çerçevesinde! Herkes bir an ve bir ömür uzağındayken bir cehalet ve bir insan kadar uzağında olduğu bir olgu. Yaşam işte, hep ölüme doğru!
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)
Öne Çıkan
Kendimize aitliğin farkının erim dışında, suskun geceyi inceden titreten bir öncü deprem bizim düşüncelerimiz. Kendiliğinden gizli! Gizli buzlanma, hayalet bir kanser, görünmez düşman, sularımızda uyuyan hem de utanmadan... Gizli bir tarikat kurmuşuz dillendirmediklerimizden, bize taptığını sandığımız pagan deliliklerin kurban ettiği gençliğimizden taze alacalı kanlar sızıyor, düş kurmayı sevdiğimiz o ruh dehlizlerinde.
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)
Öne Çıkan
Gecenin yorgun çiğinde ve sessizliğinde her gece uykuya kaçmadan önce yaşama merhaba diyerek cıvıldayan birkaç çeşit kuş var ötemde! Henüz görmesem de hiç fark ettirmeden aynı şafağa ve aynı güneşe bizlerden çok önce selam veriyorlar inatla... Yaşama hiç hevesim olmasa da o kuşun sesi beni dünyaya ait kılan! Birkaç huysuz insandışı yaratığın gününü karartmasına izin vereceğinize ya da karanlık kurgu-sosyal yalnızlığınıza dem vuracağınıza arada cam açın bence! Yeşilliklerin yakın uyuyun hatta. Duyacaksınız o güzellikleri inançla...
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)
Öne Çıkan
Yüz binlerce yıldır kurulamayan medeniyetler, idealarını gerçekleştiremeyen kırık hayallerin döküntüleriyle beslenen insanoğlu ve de bitmeyen kıyamet düşlerini her nesilde nefes gibi içine çeken garip yaradılışımız! İşte tüm bunlar dünyasızlığımızın en doğru yanı, yansıması, yanılgısı... Dünyayı paramparça kum tanelerine dönüştürüp kurduğumuz yıkımın kum yığınlarında kafalarımızı kuma gömüp hep bir sonraki torunlarımızdan utancımıza saklandığımız aptal sistemlerimizle tek kurtuluşumuzun ve cezamızın kıyamet olması gerekliliği üzerine yalanlarla süslediğimiz müthiş yaradılışımız. Tanrı'nın en büyük şaşkınlığıyız işte... Bunca fırsat, doğal döngüsü cennet bir evrende, cehennemi çağırıp sonra da iflah arıyoruz iflah olmaz çiğlikte.
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)
Yaşamın gücünü sağlayan bir özgür güneşin tutsaklığında döngülere hapsolmuş basit umutların dönüştürdüğü hayallerimiz var! Her mevsim sanki ilk ya da son... Her insan sanki tek ve terk-i diyarda. Ne kadar anlatsak da akşam güneşine derdimizi, tek dinleyen yine bizi o hüzünlü sabah saatleri. Her yeni günde göçe gidiyor heveslerimiz; kimsenin bilmediği o geleceğin diyarlarına. Yeniden ve aynı döngüye kısır!
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)
Eski şiirlerini yakmış amatör şairlerin yitip giden çocukluk öyküleriyiz biz. Ruhumuzun cennetinden düşerken yanmış kanatlardan dökülen bir kar yağışı kaderimiz, hayal kırıklıklarıyla üşüyoruz kim bilir kaç kıştır...
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)
Unutmak biraz da affetmek, önceden affettiklerini görmezden gelecek bir sonraki pişmanlık için biraz yakıt, biraz köz, biraz söz. Yarım bir cümlenin tamamlandığı başka bir dizeye dokunuyor hiç tanımadığımız bir şair, kader deyip geçiyoruz okurken. Heyhat! Nasıl hayatlar yaşadığını hatırlamayanlar için nasıl öleceğini merak etmemek en büyük affediş; Tanrı'dan dilenen başka bir günün hatrına. Gözün ardına düşenleri yok sayıp, gözün önüne gelene batırıp bakışları yeniden yazıyoruz başka bir macerayı, zaman denilen dili yeniden öğrenir gibi!
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)
Öne Çıkan
Kendi sayfalarında kayıp, garip düşlerin çocuklarıyız biz. Her yolculuğumuz birkaç saniyelik sessizlikte ve iç çekişlerde.. Dönmeyen dünyalarımızın çevirdiğimiz sayfalarından esen rüzgarla savruluyor darmaduman çocukluğumuz, yetişkinlik adını verdiğimiz o cezalarımız uyarınca. Düşlemek, o yüzden, düşerken güzel sadece!
- Meo '2024 (Mehmet Şentürk)
Öne Çıkan
Kitapların da düşleri var, düşledikleri, kalemden düşüverdikleri ve yazarların sizlere emanet ettikleri. O yüzdendir insanın kitapların son sayfalarında mahmur uyanışları gerçek dünyanın kahverengiliğine, onca gökkuşağını ziyaret etmenin tatlı yorgunluğu üzerine... Kitaplar düştür, düşleyin!
- Meo '2023 (Mehmet Şentürk)
Senelerce toprağı için verilen savaşlarda akan kanlarla kızıla boyanan bu vatan, sizin gidişinizle dökülen gözyaşlarıyla yıkanıp bereketli topraklarıyla yeşeren bir ülke halini almış, o gün bugündür kimselere yar olmamıştır Ata'm emin olasınız.
- Meo
En iyi arkadaşın diye biri var hayatında, çok tanıdık ve bir o kadar yabancı; adı SEN. İşte birgün onun vesveseleri ve heyezanları öldüğünde, suskunlaştığında tüm feza, hiçbir yıldız aydınlatmaz yolu-yönü yapacağın tek şey yaşamak keza! Tuttuğun dileklerin düştüğü o dipsiz kuyularda yankılanan pişmanlıklar, zorunlu tutarlı yalancılıklar ve yüzlerin ikilenmeleri. İşte yaşamın özeti! En iyi arkadaşını boğazlayıp kendi aklına gömdüğün gün fark ediyorsun, kendine gelip en büyük düşmanının kendin ve onun gölgeleri olduğunu üzülerek fark ederek! İnsan en doğal haline en vahşiye ulaşarak kazanıyor işte..
- Meo (Mehmet Şentürk)
Şehirlerde özellikle yağmurun ince bir anlamı var: kirliliğin alıp götürülmesi, içimizdeki çamurlu insanlığın süzülmesi, her zaman mat yaşama anlamsızlık katan beton ve asfaltın biraz olsun tozsuz parlak renklere bürünmesi ve huzur dolu bir loş ışık doygunluğu.. Tüm yağmura yüklenmiş anlamları sebebi de bu, hüznümüz de aklımız da sevdamız da bu! Yağmur, düşmanlarca fethedilmiş yapay savaş alanlarında çürümeye yenik düşmüş şehirlerin tek dostu.
- Meo (Mehmet Şentürk)
Sonbahar bizlerin zorlu bir yaşam koşuşturmasına hazırlanırken durup aniden çektiğimiz o derin nefesler gibi; öylesi sade, öylesi anlamlı ve durağan! Büyük bir güç patlaması öncesi sessizlik, sonsuz bir mutluluk öncesi hüzün gibi. Kaçınılmaz zorlukların, kaçınılabilir olgunlaşması halinde. Hem de gözümüzün önünde yaşanıyor, her sene.
- Meo (Mehmet Şentürk)
Öne Çıkan
Şehirler alçaktır, gömülür ruhlar bodrum katlarının karanlığına.. Yüksek binaların küçülttüğü yaşamları yansıtır insanların hiç tamir edilemeyecek kadar zorlanmış psikollojileri. Tüm bunların arasında şehirüstü yaşamlar vardır, şehrin çişesinin üstünden yemyeşil açan inatçı çiçekler gibi. Bazı insanlar yayılabilir bir ısırgan otu gibi, her yerde bitebilirler, sorun etmezler karmaşayı, mesafeyi veya yükseltiyi. Onların ruhları şehirüstü bir yüceliktedir, asla yıkılmazlar, asla inşa edilmeye kendilerini zorlamalar. Şehirde boğulan değil, şehirde kendini koruyan insan olmayı unutmayın!
- Meo (Mehmet Şentürk)
Sudan bir ruhtur o, berrak, parlak ve akışkan. Sudan bir öfke, sel, zarar ve gerekirse ziyan. Sudan bir varlıktır, her baharda yeniden kirli yüzlerinize yansıyan. Bazen yaşam pınarı, bazen asit yağmurlarına karışır! Her ne olursa olsun kendi döngüsünde kendisinle yarışır. Hep en safa döenecek kadar inatçılığıyla.. O yüzden o kadar sususuz varlığına ya!
- Meo (Mehmet Şentürk)
