MeoDeneme - Kişisel Gelişim Pahalıdır

  Kişisel gelişim kitapları asla ücretsiz satılmaz. Ne kadar ekmek o kadar köftedir hayat her zaman. Kişiseliniz, özeliniz ve aynaya tek başına bakan kişi gelişmeye yatkın değilse çok daha pahalıya patlar bu satılıklar. Asla okumaya karşı olmadım ancak yazmaya bağımlılığımın yanında hep eksik hep ukala kaldı okumayı sevmeyişim, çünkü öğrenemeyecek kadar tembelim.

O nedenlidir; tüm aforizmalarım neredeyse birer kişisel gelişim sözü grubunda karanlık detaylarla ince ironiler sağlasa dahi, asla okunması için zorlamadım kendimi. Okunup okunmaması arasında bir iki sonbahar ayı geçer içimden. Bazen Ekim bazen Kasım niyetine..

Benim en iyi bildiğim kişisel gelişim öyküsü tembelliktir. Herkesin yüreğinin derinliklerinde tutkulu bir şekilde mısra mısra ezbere çekip ardından boşa geçen zamanlarının yasını tutarak marş halinde söylemeyi alışkanlık edildiği o ilahi şiirlerin ana temasıdır! Kişisel gelişim kan ter gözyaşı üçlüsünün en güzel tiyatrosu olarak oynansa bile, en nezih tanımı: uyku, uyanış, uyutuluş, uyanış, yıkılış ve tekrar unutuş gibi bir uykudur. Döngümüz budur hayatın kendimize ayırdığımız o güzel bencillikte. Yılın üç yüz altmış dört günü huzurla uyur bedenimiz çevremizdeki yıkıma uyanmaz da, göz bebeklerimiz bir gece buğulansa dertlerimizle çileden çıkarız bir mevsimlik buhran içinde. Yılın büyük bölümünde harcamak için potensiyel birikimlerimizi birbirimizi ezeriz hatta, ta ki bir günlük bir plansız sefalet ile yıkılır gider tüm güzel yaşam hayallerimiz. Biz böyleyiz, herkes bize mükemmel olduğumu söylesin umrumuzda olmaz bir kez fısıldar aklımız 'çok tembelsin' diye deliririz.

'Bizler yalnızca yalnız kaldığımızda iyi kalpli olmaya söz veren, bizler sadece çaresiz kalınca hiç olmayacaklara gönül veren, bizler en büyük buhranların kıyısında intihara kalkıp sonra uçabildiğimizi fark edip övünenleriz!' maalesef ki durum bu. Bizler ya koyun olur herkesin bildiği çobanın gittiği yoldan gideriz, ya da koç olur kasabın ellerinden öperiz.. Öyle büyük kişisel gelişim sözlerini asla en peypase yattığımız oda köşelerinde yazmayız ki biz, yalnızca saçmalayacak kadar mantıklı hayatlarımız olduğunda sağa sola satasımız gelir geçmişimizin ezikliğini.

Sonuçta her gelişim uzmanı, başarının kitap başlığı tadında insancıkların en çok vurguladığı 'bir zamanlar sizden biri olmasıdır', bunun anlamı sizi anlıyor olduğu değil, bir zamanlar olduğu hatalı acemiliği, o naif içtenliği yani şu anki sizi ezecek kadar bencilleştiğini öve öve bitirememesidir. Bunlara kimisi çok sever inanmayı, kimisine ne desen boş. Zaten öyle değil midir ey dostlar; bizler iki kadın bir araya gelsek 'kadınları överiz', iki erkek bir araya gelsek 'ülke fetheder, kurtarır düze çıkarır' geçeriz alelacele.

Yani demem o ki her gün yeni bir gülümseyi bir yüze yerleştirip aynı yüzün yansımasını kendin aynada görmüyorsan, her yeni günde eski bir sözden feyz almak yerine yeni bir söz yazacak kadar yaşamını okumuyorsan, her eski alışkanlıkta biraz bıkkınlık hissedip kendine yeni bir sen kalitesi katamıyorsan, yeni melodilerde dans edip, yeni insanlara merhaba diyemiyorsan hiç uğraşmanın anlamı yoktur sürüye hoş gelmişsindir. (Konu sürü-koyun benzetmesi ise, elitistlik yapmanın alemi yok "asla unutmayın ki birilerine koyun diyen sürü diğerlerinden az biraz daha fazladır, asıl koyunlar koyun olduğunun farkına varmayandır, onu inkar eden değil!") Not: Rica ediyorum koyunluk yapıp bu denemeyi okuyup beni çoban olarak algılamayınız. Ben ancak dostlarıma çayır çimen olurum, okuyup okuyup aklınızda geviş getirebilesiniz diye. Çok da denemenin alemi yok, kişisel gelişim her zaman ama her zaman kişisel kalır, kalmıştır, kalacaktır. O nedenle size özel olmayan hiçbir başarıyı, rica ediyorum, ciddiye almayınız.

Son olarak konuyla ilgili aforizmamı da iliştireyim de bitsin bu deneme çalışması. Sabrının için teşekkürler. Yorum ve paylaşımlarınızı bizden esirgemeyiniz lütfen. Kucak dolusu sevgilerimle.