kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
kategori Denemeler Blog
"Yazman gerekiyorsa, yazacaktın. Okuması gerekenlerin sorunu olsun artık kalan her şey.." Kimsenin okumayacağı bir kitaptır yaşam. Kimsenin senin kadar içten yaşayamayacağı kadar gizli, sıradan ve sana ait.
Altı yaşından daha iki gün almış, daha yaşından gün almanın ne olduğunun farkında olmadan önünde duran irili ufaklı oyuncaklara bakarken aklından geçenler bir yana, heyecandan ellerini titreten hayallerdir büyümek. [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Zamanla duymaya başlarsın, binlerce yıldır bıkmadan usanmadan olduğu gibi, artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığı vurgularıyla başlayan o basit tekrara girecek yaşlara gelenlerin pişmanlıklarını, yaşayamadıklarını. Eğer bundan birkaç sözcük önceki o altı yaş sendromunda, çok da derinlere dalmasan bile, kendince bir hiç kimselik gerçekler silsilesi yaşayabilmişsen, hak verirsin karşındakine. [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Konuşmak mevzu bahisse, herkesin avukat olduğu büyük bir mahkeme salonu hayat.. Herkes birer iddia makamı, herkes az biraz savcı, kimsenin niyetinde değil sesleriyle çağırmak herkesin önüne bir diğer davayı. Herkes birbirinden davacı, kimse değilken kendince bir gram dahi hatalı! [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Neler görür gözler, bakmadan,
Nelere bakarız görmeyip hiç durmadan,
Biri gönlünden vurmadan,
Gözlerini dinlemez insan asla! [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Birini tanıdık biz, hiç kimsenin tanımadığını zannettiğimiz. Biriyle tanıştığımıza o denli memnun olmuştuk ki, yaşam yeniden şekillenmiş anlam kazanmıştık sanki daha önce hiç kullanılmamış bir cümle gibi. Günlerce, binlerce kez söylenedurduk, dillere pelesenk, ezber olduk okunduk sözlü anlatılar gibi iki kişi arasında dilden dile, sonra ne oldu da unutulduk hiç kimse bilemedi…[Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Doğal olarak bizleri programlayan ülkelerimiz vardı, önce birkaç odalı, sonra birkaç bahçeli, birkaç sokak ardından, birkaç sınıf, birkaç mahalle, birkaç farklı şehir. Asla sahiplenemedik hiçbir yeri bizi biz yapan o kaldırım taşları kadar, o koşuşturup durduğumuz arsalar, okul bahçeleri kadar. Bizleri hazıra alıştıran büyük bir sevda hatasından doğup mutsuzluğun kurumuş dallarına basa basa yürürdük kendi ayakaltımızdaki çıtırtılardan korkup. [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Belki bir deniz kenarı, birazcık yeşilliğe gizlenmiş bir şehir kaçamağı, basitçe henüz yeni tanıdığın o sokak arası, hiç çıkmak istemediğin o köy tatili ovaları artık hiç uğramayacağın o güzel yerler… [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]
