MeoEdebiyat - Denemeler Blog
MeoEdebiyat - Denemeler Blog Pic.Source: "Renaissance Urbaine" by Calahaan @deviantart.com

MeoDeneme - Betonların Arasında da Çiçekler Açar

  Denemeler Blog

Betonların Arasında da Çiçekler Açar

 

  Bizleri karo döşemelere mahkum etmiş o betonarme yolların kıyılarında ya da yıkılmaya yüz tutmuş geçici yeniliğin çürümüşlüğüne inat bir çiçek açar hiç gördünüz mü? Görmediyseniz anlatayım müsaadenizle...

 Ruhumuzda yeni yeşeren her baharın paramparça edip yeniden yeşerttiği bir betonarme kader yolumuz var. Ne zaman ayrık otları gibi kilit taşlarına inat yüzümüzde belirse gülümsemeler anlarız yaşamın bir adım daha attığını, bir güzel anı, bir güzel gülücük, bazen umut dolu bir öpücük! Köklerimizde sessiz sakin bekleyen aşklar gibi gün yüzüne çıkar düşlerimiz ve tüm griliğine inat kış geçiren umutsuzluğumuzun biz yeniden açabiliriz.  

 Betonların arasında da çiçekler açar,
sen bahara inan yeter!
-Meo

  Karanlık gibi beton dökülmüş bizim gençliğimize, özelimize ve güzelliklerimize. Sarmış dört bir yanımızı yalnızlığın soğuk ve durağan blokları. Ruhumuzda pişmanlıklarımız yeni yerleşim yerleri açmış çocukluğumuzun ovaları hep bir ağızdan kamulaştırılmış. Alelacele zenginleşmiş zannetmişiz insan kalabalığını, bu denli kontrolsüz göç alan sosyalliğimizi... Betonların arasında aşk niyetine oyun parkı ararken fark ettik! Pek bi' geç.

  O teninde koşuşturduğumuz papatya bahçeleri halen toprak altında unutma. O toprak hala ruhumuzda bekliyor bir tutam nem, biraz güneş ve umut dolu bir sabah serinliği! Sonrasında bizi durduramaz hiçbir öteberi. Kırar geçeriz en sert taş sahtesi yalanları, yapılaşmaları. O güzel gülüşlerde ve utangaç güneşlerde saklı aşkın ovaları, herkesin kendi yaşamına hükmettiği. Yeşermek bir aşk dolu cümle kadar evrensel hala.

  Güzelliğimiz: parçalanmış bir devasa kayanın çam köklerine direnememesi; sıkı sıkıya döşenmiş bizi doğan kare taşlarının arasından fışkıran ayrık otu inatçılığı; toprak duvarlarla izole edilmiş o geçmiş yığını eski evlerin köşelerinden fışkırmış papatya taneleri... Hepsi biziz, hepsi doğal, hepsi yeniden bahar bize! Görebilene.

  Bakmaya devam ettikçe, görmek zor değil. Göremedikçe betona gömülmek ise çok kolay. Sevdikçe yaşamın her bir gününü, karanlıkta bile parlamak çok kolay. Griye inat taç yaprakların açsın ey yaşam, doğal denilen yaşama inanç! Bizde uzun süredir kaybolan. Gidin gezin en renksiz hatıralarınızda, elbet yeniden göreceksiniz size ait ve yeniden açıyor unutulan çatlaklarınızda bir papatya! 

 

Meo - 2024
MeoEdebiyat Denemeler Blog
Mehmet Şentürk

 

Son DüzenlenmePerşembe, 18 Nisan 2024 15:49
(12 oy)
Okunma 1276 defa
Yorum ve görüşleriniz değerlidir. Facebook hesabınız ile yorum yapabilirsiniz.
X

Sağ Tıklama

Sağ Tıklama ve Kopyalama Sitemizde Engellidir.