Şans meselesi; doğmak, dolmak, boşalmak ve tüketmek! Gelişigüzel bir çirkin dünyaya, güzellik katma amacıyla güzelce pohpohlanmış umutlarla gelen garip yaratıklarız biz. Umudumuz var, aşılanmış, kök salmış ve uzatılmış. Anlamsız... Oysa ki tek bir hayat, tek bir şansımız var. Değerini hiç bilemediğimiz. [Yazımızın devamı bağlantıda. Başlığa tıklayıp okuyabilirsiniz.]

Kolay olduğunu zannettiğiniz o istatistiksel ölümlerin hikayeleri var! Dostları var, aileleri, yalnızlıkları ve en önemlisi sizlerin hiç umurlarınızda olmayan cesaretleri var. Yazmakla anlatılmaz ve okunmakla anlatılmaz ama ben denerim imkansızı her gün. [Yazımızın devamı bağlantıda. Başlığa tıklayıp okuyabilirsiniz.]

Sonsuz bir döngüler ağının basit örnekleri olarak kendimizi ispatlamaya çalıştığımız garip bir evrende her döngünün başlangıcı, sonu ve her sonun bir başlangıcı ile nihayete erdirilen bir kaderi var! Yaşamak zorundayız... [Yazımızın devamı bağlantıda. Başlığa tıklayıp okuyabilirsiniz.]

Çok özgür düzlüklerde koşacak çocuklarımız diye hayallerini tıkıştırdığımız o dört duvarlar! Renkli renkli tasarlanır sonraları hocalardan olabildiğince uzaklaşırlar. Küçükken hocalarına sarılan o yürekler ve akıllar, sonraları öfkeden kudururlar. Sınıflararası hapishanelerimizin serüveni bu! (Yazımızın devamı için başlığa tıklayın. Keyifli okumalar.)

Bizleri karo döşemelere mahkum etmiş o betonarme yolların kıyılarında ya da yıkılmaya yüz tutmuş geçici yeniliğin çürümüşlüğüne inat bir çiçek açar hiç gördünüz mü? Görmediyseniz anlatayım müsaadenizle... (Yazımızın devamı için başlığa tıklayın. Keyifli okumalar.)

Gerçeğin gücünün yaşamın zorluğunu aştığı yerde, kalabalıkların akıllarının cehaletine sıkıştığına sanalın yaratıcılığına başvururuz her birimiz. Gerçeğin tek sanal haline dönüyor dünyamız, kendi kaçışımızda! (Yazımızın devamı için başlığa tıklayın. Keyifli okumalar.)

Her yeni baharda yenilenen birçok yaşam döngüsü, birçok tekrar var, birçok yeni ve birçok doğum... Ancak bu yenilenmelerde unuttuğumuz bir eskime payı da mevcut; her seferinde unutulan! (Yazımızın devamı bağlantıda. Keyifli okumalar.)

Biyolojik elektrik saatimizin tik taklarının o güzel heyecanı bize hep sevgiyi, hep daha güzeli, hep en ideali arama döngüsünde dürtülendirdi senelerdir. Severek, karşılıksızlığın o garip bencilliğini doğru bir yol veya yöntem zannettik. Peki ya öfke? (Yazımızın devamı bağlantıda. Keyifli okumalar.)