Gözlerinden sonbaharda bir karanlık orman kuytusunda bahar kokusu dökülüyor, saçlarından süzülüyor yalancı güneşlerin ardından gelen hüzün dolu dondurucu yağmurlar. Senden Mene Yar Olmaz çalıyor bulutların birbirini yediği gökkuruntusu sabahlarda, aniden uyanıyorum yaşamın gerçeklerine.. Çok da iyi biliyorum hatta. [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]

Gıcırtılı bir kalemin nazlı bir kağıt üzerine, isteksiz özlem cümleleri yazdığı o ruh haliydik o ve ben. O bunları okuyor, ben bunları yazıyordum hep.. O bunları hak etmiyor, ben hep varsayıyordum sadece. O'na dair bende kalanları tekrar etmekten başka bir şey değildi bu özlem, yüz yıllar süren. Karıştırdığım çöplüklerin daha da çürüyen eski metan gazlarının patlamasıydı gönlüme, aklıma, gözlerime düşen. [Konuyla ilgili bir deneme bağlantıdadır, iyi okumalar.]

Dünyaya güzellikler açmaya müsait, tutup sahiplenmeyin sosyalliğin ovalarına saçtığınızın merhabaları. Siz yalnızca bir diğer çiçek olabilirsiniz, her güzel hisse aşkla sarıldığınızda bahçıvan olmaya kalkışmayın.. Sizler yaratmadıklarınıza sahip çıkmaya çalıştıkça emanetlerinden olan sahipsiz ruhlarsınız, bencilliğinizi çok da abartmayın. Bırakın gitsin, içinizdeki çiğlik. O zaman büyüyeceksiniz. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır, iyi okumalar.]

Rengarenk bir dünya için karanlık mahzenlerde kararlaştırılmış savaşlara çıkıyordu bahar yüzlü çocuklar, soğuk ve karanlık kışlara yürüyordular. Arkalarında kalıyordu inadına ortalığa saçılmış çiçekler. Geriye kalan bizler kan ağlıyorduk sulansınlar diye kuraklaşmış ruhlar. Yorgun birer savaşçıydı çocukluğumuz, büyümek adına katlediliyorduk. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır, iyi okumalar.]

Yollar kalabalık, akıllar düşünce dolu.. İnsanlar yalnız ve bizi en çok tanımlayan cumhuriyetti yalnızlık. Yürüyorduk sessizliğin ortasında, çığlık çığlığa kelimeler ve bitiremediğimiz iki noktalı cümleler.. Yarım bile bırakamadığımız düşlerimiz ile hayallerimiz vardı bizi gerçeklerde perişan eden. [Denemenin devamı bağlantıdadır, iyi okumalar.]

Üzerinize kıfayetler yerine, en doğal haliniz ve teniniz yerine giydiğiniz etiketleriniz var. Etiketlerinizden oluşan görüntünüz, etiketlerin tanımladığı benliğiniz-bencilliğiniz ve etiketlere hapsolmuş düşünceleriniz var. Sonra da içtenlik ararken kendinize ne kadar yabancılaştığınızı fark edip mutsuz oluşlarınız.. [Deneme yazısının devamı bağlantıdadır, iyi okumalar.]

İnsanoğlu var oluşun gayesini çözmekle, sayısız kez yok olmak arasında geçen çetin savaşları boyunca bir eli gökyüzünde bir eli toprakta inançla doğa arasında kalagelmiştir. Tüm bu yakarışlarımızın genellikle sebepleri, sonuçları ve hataları olmuştur, olmaya da devam etmektedir. [Konuyla ilgili kısa bir deneme bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Kediler kadar özgürüz sanıyoruz yaşamda, kediler kadar hapsolmuşken sevilmeye dair evcil tutkularımıza; bitmiyorlar narinliğimiz kırılganlığımız, öte yandan ne kadar sevilirsek sevilelim hala kanatabiliyor sevdiklerimizi öfkeyle parıldayan tırnaklarımız.. Yaşamımız ve kedilerimiz ne kadar da benzer. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır, başlığa ve resme tıklayarak açabilirsiniz. İyi okumalar.]