Gerçek aşk, yaşamın durağan ve olağan saçmalıklarından sıkılmış insan ruhuna istisnai bir şimşek gibi çarpan anlık ve mucizevi bir korkusal tetikleyicidir. Geldiği güçle ve ardından gelen sesle yaşama yeni mutluluk yağmurları, umut sağanakları ve rengarenk bir doğa sunar! Gerçek aşk doğal yaşamda en çok görülen ancak insan tarafından en az deneyimlenen olgudur..
- Meo

{wbamp-show start}Gerçek aşk, yaşamın durağan ve olağan saçmalıklarından sıkılmış insan ruhuna istisnai bir şimşek gibi çarpan anlık ve mucizevi bir korkusal tetikleyicidir. Geldiği güçle ve ardından gelen sesle yaşama yeni mutluluk yağmurları, umut sağanakları ve rengarenk bir doğa sunar! Gerçek aşk doğal yaşamda en çok görülen ancak insan tarafından en az deneyimlenen olgudur..
- Meo{wbamp-show end}

Hepimiz yaşamımızın bir yerinde 'deja vu' olarak adlandırılan ve olayların ortasında ilk kez yaşadığımız bir anı geçmişimizde çoktan yaşamışız gibi hissettiğimiz anlık şoklara uğramışızdır. Peki ya bunun tersi varsa? Evet, var: Jamais Vu.. Aşklarımız gibi her yeniden yaşadığımızda, binlerce kez bile olsa ilk kez oluyormuş gibi hissetmeye de Deja Vu'nun tersi olarak Jamais Vu deniliyor. (Konuyla ilgili deneme yazımızda, keyifli okumalar.)

Ne kadar çok seviyoruz gülleri.. Ne kadar güzel ifade şekillerimiz sevda diye dillendiren kavga-dövüş hezeyanları. Kan gülleri tutuyorum sımsıkı sevda niyetine, kanıyoruz sırayla. En idealinde bile.. İdeal olmadığımızı bile bile! (Sevgi ve insanlar konulu denememiz bağlantıdadır, iyi okumalar.)

Ruhumu kör eden bir vahşi güneşe tapma ayini senin varlığın.. Çevrende döndükçe arınıyorum, günahlarımdan. Yalvarıyorum tüm varlığımı bana bahşeden adına ve boğuluyorum yaşamanın anlamsızlığı ortasında. Sen-ateşim-benim en büyük keşfimsin, en büyük gücüm, en büyük tehdidim, en büyük korkum ve hayranlığım. Sen ateşten gömleksin, bir kez giyip hiç çıkaramadığım kızıl bir cennet giysisi niyetine. [Aşk ve özlem konulu kısa bir deneme bağlantıdadır. Açmak için tıklayın. Keyifli okumalar.]

Aşkın özgürlüğü ruhlarımızı bedenimizde örtülü tutkuların hapsinden kurtarsın istiyoruz biz. Tüm aşkların özgür sesleri, yaşamın en uzak köşelerinden bile duyulabilsin. Kimse sağır kalmasın mutluluğa diliyoruz, en çok da biz, kendimiz. Her şeyin en iyisini bulabildiğimiz anda tamamen özgürleşen bir yapıya bürüyor aşklarımız bizleri. Çok fazla özgür kalıp kaybolmak bile istiyoruz hatta. Peki neden? [Aşk konulu denememizin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]

Gıcırtılı bir kalemin nazlı bir kağıt üzerine, isteksiz özlem cümleleri yazdığı o ruh haliydik o ve ben. O bunları okuyor, ben bunları yazıyordum hep.. O bunları hak etmiyor, ben hep varsayıyordum sadece. O'na dair bende kalanları tekrar etmekten başka bir şey değildi bu özlem, yüz yıllar süren. Karıştırdığım çöplüklerin daha da çürüyen eski metan gazlarının patlamasıydı gönlüme, aklıma, gözlerime düşen. [Konuyla ilgili bir deneme bağlantıdadır, iyi okumalar.]

Özlemek; göremediğini düşlemek, dokunmadığınla terlemek, heyecanıyla titremekti. Görmedikçe, dokunmadıkça, hissetmedikçe bile özlüyordum seni yanımda gibi.
- Meo

Hiç beklenmedik zamanlarda esiyordu saçları, rüzgarının nemini unutmuş çöllerine. Çıldırıyordu ruhumda tuttuğum sözcük tohumlarım. Hiç beklenmedik zamanlarım vardı benim, gizliden gizliye ummuduğum inançsız dualarım. Gelişi sürpriz, gidişi olağan.. [Konuyla ilgili deneme, yazımıza adını veren Teoman şarkısı eşliğinde bağlantıdadır. Başlık veya resme tıklayarak okuyabilirsiniz.]