MeoDeneme - Ateşten
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Ruhumu kör eden bir vahşi güneşe tapma ayini senin varlığın.. Çevrende döndükçe arınıyorum, günahlarımdan. Yalvarıyorum tüm varlığımı bana bahşeden adına ve boğuluyorum yaşamanın anlamsızlığı ortasında. Sen-ateşim-benim en büyük keşfimsin, en büyük gücüm, en büyük tehdidim, en büyük korkum ve hayranlığım. Sen ateşten gömleksin, bir kez giyip hiç çıkaramadığım kızıl bir cennet giysisi niyetine.
Sözlerin kıvılcım, ruhumda kurak çayırların yazlarında ürkek. Hislerin güneş yanığı taşa çalan gözlerimde. Yanıyorum.
Taptığım her ateş kadar güçlüsün, çevresinde döndüğüm her sunak kadar anlamsız ve saygı duyulan. Kutsal bir tabunun geriye kalanı, en büyük günahımsın. Bir vahşinin yüreğinde titreyen bilgi korkususun, deneyim gücü, yaşamın vahşet çığlığı ve kan revan savaşlarısın. Seninle savaşmaktansa seni savaşa dahil etmenin gücüyle fethediyorum tüm adım atılmamış tundralarımı. Göç ediyorum elimde meşalelerim. Yakıyorum aklımın almadığı tüm çocukluğu ateşe verebiliyorum sözlerimi, yeminlerimi, hislerimle heveslerimi..
Harflerimi yaktığım aklımın mağara duvarlarında renkli şekilleri oluşturuyor varlığın. Bulunması için değil, tapılması için yaşıyorum bu yalnızlığı. Yaşanması gereken çayırlarıma yayılmış bir kuraklık gibisin, yağmurla alevleniyor lav göllerin! Susarak izliyorum bu vahşi özlemi. Bitmeyen bir korkuyla!
Meo - 2017
MeoEdebiyat Denemeler Blog
'Mehmet Şentürk
