Yaşamımızın günden güne elektronikleştiği, günlük alışkanlıklarımızın elektro-sosyal güzellemelere doğru evrimleştiği bu devasa yalnızlık evreninde kapana kısılmış haldeyiz. Peki bu elektronik meleklerimiz her zaman bu denli iyi mi? Her zaman bu denli kötü mü? (Kısa bir deneme yazısı bağlantıda, keyifli okumalar.)

Yaşamdan engellenmiş, sosyal medyada etkinleştirilmiş birer profil sayfasıyız! Engelliyiz yaşama karşı, sonuna kadar açıyoruz cahilce tüm sosyalleşmelere kapılarımızı. Yalnızlıktan sürünen bir acı ağında birbirimize bağlanıyor gibi yapan kopuk varlıklarız. Her birimizin etiketleri, başlıkları, unvanları ve yabancıları var. Herkesi tanıyabilecek kadar sosyal, kendimizi unutup saçma şekilde yeniden kurgulayacak kadar yapay, yaşamdan keyif almak yerine keyif alıyormuş gibi yayınlayacak kadar da yalnızız! Bizler modern yaşamın içi dolu, sahibi boş profil sayfalarıyız.. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır. İyi okumalar.]