Yaşam dengeler bütünü, insan parçalar yap-bozu ve zaman belirsizliğin tozları evrenin her köşesinde. Geçmiş ne kadar uzaksa karanlığın bu denli hakim olduğu evrende o kadar parlak görünüyor cılız umutlar; öte yandan gelecek de bir o kadar karanlığa bürünüyor evrenin karanlık ruhuyla dolmuş insanoğlunun psikoruhsal dünyası.. [Kısa bir deneme yazısı bağlantıda. Keyifli okumalar.]

Öz ve saygı birbirinin tamamlayanı, tamlayanı ve kişinin neredeyse tamamı! Sorun şu, öz(ben) de saygı(biliş) da başkalarıyla, başkalarından, başkalaşım dahilinde kodlanmaya, vurgulanmaya, törpülenmeye, örselenmeye ve dövülüp şekillenmeye çok müsait. [Kısa bir deneme yazımı bağlantıda. Başlığa tıklayarak okuyabilirsiniz.]

Bütün ülkemiz hatta sözde modern dünyamız yansıtmacılıktan kötücül! Söylemi basit: 'O da yapmıştı, ben bi' kat fazlasını yapmaya hak kazandım..'. Beteri var, 'O da yapacak, ben önceden yaptım..'. Birkaç yüzyıl sonra insanlık daha da akılcı, inanç huzurunda ve eşitlikçi olduğunda 'yansıtmacı kötücül cahiller nesli' olarak anılacağınızdan emin olabilirsiniz. (Nedenlerini deneme yazımızda okuyabilirsiniz.)

Zaman bizimle birlikte aktığında normal algılanır, sabit kaldığımız durağanlıklarımızda hızlı algılanır ve koşturarak gittiğimiz kader basamaklarının birikimi üzerine hiç geçmemiş farz edilir. Akan şeyin sabitliği, yaşananların değişkenliğiyle her zaman insan kaderinde kavgalı olmuştur ve olmaya da devam edecek gibi görünüyor. [Kısa bir deneme yazımız makalemizde, keyifli okumalar.]

Elbette henüz Çanakkale içinde vuran olmadı sizi.. Haliyle mezara koyan da olmadı sizi, daha ölemeden bir mevzinin kanlı köşesinde.. Düşmana karşı giderken dönüp son kez annenize bakmanız da gerekmedi bir at arabasının arkasında.. Olmayacak da sanırım. Olduramazsınız da! Çanakkale, bir kez yaşanabileceklerin binlerce ölenlerinin savaşıydı. İmparatorluğun unutulmuş halkının kendini tüm dünyaya hatırlatması. Sizler unutabilirsiniz, onların (o Yiğitlerin-Anaların) asla değilsiniz umrunda. [18 Mart Çanakkale Zaferi konulu kısa bir deneme yazımız bağlantılar. Keyifli okumalar.]

Bir ağaç düşün, köklerini salıyor dağın taşın inadına, dünyanın zirvelerinde. Bir ağaç, yalnızlıkların birikip ormanlara dönemediği kırsallarda kendine mağrur bir varlık yaratıyor, diğer varlıkları gölgesinde büyütmek niyetine.. [Kısa bir deneme yazımız makalemizde, başlığa tıklayıp açabilirsiniz. Keyifli okumalar.]

Karda yürüdüm gizleneceğini zannettiğim izlerin arasında, herkesin izlerinle kirlettiği sokaklarda, aslında tüm izlerin güvenli birer adım atma yeri olduğunu fark ettiğim bu zamanda. Mayınlara basılmış havası veren oynak kaldırım taşlarına gizlenmiş su birikintileriyle savaşa savaşa.. Yaşamın kirli anlamını gizleyemiyor artık hiçbir kış mevsimliği beyazlaşma! [Kısa bir deneme yazısı bağlantıdadır. Keyifli okumalar.]

Dünya masmavi görünen bir siyah gezegen, içerisinde insan yürüdüğünden beri. Dünyaya gelmek beyaz bir ışığı bekleyen ölülerin yaralı dünyasında oradan oraya savrulmak; anlamdan anlama savrulmak zaman içerisinde. Boş, tertemiz bir kitap olarak geldiğimiz dünyada elimize bilincin kalemlerini veriyorlar, yazıyoruz yanılgılarımızı.. [Kısa bir deneme yazısı bağlantıdadır, keyifli okumalar.]