Yaratıcı yazarlık, dünya üzerindeki tüm bilgisizliğin insanlara inanç olarak dönmesinde işlev gören fikirler, yazılar, düşüncelerin bir masa ve bir kağıt üzerinde yaşama tutunmasıdır. Tanrıyı oynamaya bayılacak kadar kör olan insanoğlu çeşitli şekillerle kendini ifade edebildiği günden beri, kendi aklındaki yaratıcı gücü evrene atfetmekten hiç çekinmemiş ve modern yaşama kadar süregelen bir masal dünyasında cehennemi yaşarken hala yumuşak tonları olan bir inanç dünyasına yaşama tutunagelmiştir.. Bizi yaşamda tutan gerçekler değil, yaratıcı yazarlık içeren masallardır o yüzden.
- Meo

Ya yalnızlıktansa tüm sevişmelerimiz, yapayalnız bir umutla. Ya sevmiyorsak hiç kimseyi, yeterince yalnız kalmayı göze aldıkça. Ölüm olmasa ya da, hesap sorulmasa, olur muyduk acaba bu kadar insanca.. Tüm bu ucu açık yalanların ortasında kaldık bir başımıza, delilikten sosyalleşiyor cümlelerimiz, çoğalıyor hayallerimiz, fethediliyoruz günden güne, hep iyiye hep güzele. Yaş döküyoruz hüzün tarlarında, kan yerine.
- Meo

Günler geçtikte omzunda hissettiğin ama hiç hissetmediğin o yükler aslında seni yeni yerlere, yeni insanlara götürecek kanatlarındır! Onları açtığında uçabilirsin..
- Meo

Sigarayla birlikte ölen bedeninden ziyade sigaranın dumanına gizlediği içindeki çürüklerin acısında olan adama 'sigara öldürür' demeyeceksin. Saçma.. Öte yandan sırf sigara içebiliyorum diye ölüyorum zannetmeyeceksin, o daha saçma.
- Meo

Çok net, çok keskin ve berrak hayallerim var, bir nevi buzuldan evler! Karşımda çok güçlü bir zaman, güneşin tavafında akıp giden. Eriyordum, her yanım sel. Çaresizce..
- Meo

Yaşamın en hızlı ve en içten zaman harcama yöntemiydi beklemek. Yaşamaya başladığımız andan itibaren hepimizin bildiği ve kimseye hissettirmediğimiz o çaresizce ölüm bekleyişlerimiz gibiydi tüm bekleyişlerimiz; beklerken hiçbir şey yapmamayı çok iyi biliyor, beklediğimize ulaştığımızda nasıl biri olacağımızı hiç bilmiyorduk! Biz aslında gelecek olan aracıyı, hedefi, kişiyi değil de; onlar geldiğinde ne kadar hazırlıksız olabileceğimizi görüp şaşırmayı seven güvercinlerdik, bir Paris banliyösünde. Ne bize dizeler yazan vardı ne yem atan. Biz beklemenin tutsaklığına aşıktık, o özgür tüylerimizle!  
- Meo

Unutmak hatırlamakla başlar, insan aklı her hatırayı kendine zarar vermesini önlemek için her yeni hatırlama anında bilerek değiştirir ve uzaklaşan her anı farklı ve unutulmuş bir hikayeye dönüşür. 
- Meo

Ölümcül bir melodidir, geçmişte sabit bir zamana çakılı kalmış tüm şarkılarda çalar durur. Zamansız bir kulağa çalınmadır, kanlar süzülür düşüncelerinden.. Bazen bir şarkı başlar, tüm eylemler sona ermek üzere; bazen bir şarkı çalar, tüm sahiplikler kimsesizliğe gebe; bazen bir nakarat, her şeyi tekrar özetleyebilecek güçte! O şarkı, hiç değişmez.
- Meo