Denemeler Blog (195)

Batmış bir gemi gibi.. Solmuş bir çiçek, dönmüş bir gün, uyumuş bir gece. Gün dönümü gibi insanın ölümü, yarın yenisi gelmeye hazır bir doğal döngü. Bu döngünün ahengiyle, insan gelecek gelecek karanlığın belirsiz laneti arasında bitmez tükenmez bir stres var, yığılmışlık ve tutarsızlık.. [Yaşam ve ölüme dair kısa bir deneme yazımız bağlantıda. Keyifli okumalar.]

Öz ve saygı birbirinin tamamlayanı, tamlayanı ve kişinin neredeyse tamamı! Sorun şu, öz(ben) de saygı(biliş) da başkalarıyla, başkalarından, başkalaşım dahilinde kodlanmaya, vurgulanmaya, törpülenmeye, örselenmeye ve dövülüp şekillenmeye çok müsait. [Kısa bir deneme yazımı bağlantıda. Başlığa tıklayarak okuyabilirsiniz.]

Bütün ülkemiz hatta sözde modern dünyamız yansıtmacılıktan kötücül! Söylemi basit: 'O da yapmıştı, ben bi' kat fazlasını yapmaya hak kazandım..'. Beteri var, 'O da yapacak, ben önceden yaptım..'. Birkaç yüzyıl sonra insanlık daha da akılcı, inanç huzurunda ve eşitlikçi olduğunda 'yansıtmacı kötücül cahiller nesli' olarak anılacağınızdan emin olabilirsiniz. (Nedenlerini deneme yazımızda okuyabilirsiniz.)

Hicri tavkime göre 1315 yılında doğlan (1897-1898) ve ülkesi, vatanı ve geleceği için koşar adım savaşa gidenlerin türküsüdür Hey Onbeşli. Bakmayın siz sonradan yorumlaya yorumlaya oyunhavasına çevirdiklerine, ağıttır, dökülen kandır, gidip de dönmeyen Mehmet, dönüp de yüzü gülmeyen Ahmet'tir bu şarkı. Kadınların cehpelere gözyaşlarıyla dokuduğu yün çorapları ayaklarına geçirip koşar adım ölüme koşan milletin hikayesidir bu ağıt. Diğer yorumlarını da makalemizde dinleyebilirsiniz.