Yetmez.. Her zaman az gelir zamanında fazlalığını omuzlarımızdan silkelediklediğimiz sözler. Yetmez.. Her zaman geç kalır yarınlara atfettiğimiz binlerce düşler. Bitmez.. Yaşam asla tam olması gereken zamanda seni olduğun yerde bırakıp yoluna devam etmez. [Denemenin devamı bağlantıdadır. Keyifli okumalar.]

Hayalleri bu kadar renkli olan insanların medeniyetlerinin neden günümüzde bu kadar renksizleştiğini merak ettiniz mi hiç? Etmediniz sanırım. Etmeyeceksiniz de, çünkü sizler de gökkuşağı düşleyip, çamurda yüzen asalakların oluşturduğu medeniyetin bir diğer üyesisiniz. [Konuyla ilgili denemenin devamı bağlantıda. Keyifli okumalar.]

Yaşamdan engellenmiş, sosyal medyada etkinleştirilmiş birer profil sayfasıyız! Engelliyiz yaşama karşı, sonuna kadar açıyoruz cahilce tüm sosyalleşmelere kapılarımızı. Yalnızlıktan sürünen bir acı ağında birbirimize bağlanıyor gibi yapan kopuk varlıklarız. Her birimizin etiketleri, başlıkları, unvanları ve yabancıları var. Herkesi tanıyabilecek kadar sosyal, kendimizi unutup saçma şekilde yeniden kurgulayacak kadar yapay, yaşamdan keyif almak yerine keyif alıyormuş gibi yayınlayacak kadar da yalnızız! Bizler modern yaşamın içi dolu, sahibi boş profil sayfalarıyız.. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Kelimeler şehrinde doğmuşuz, yıllardan üç nokta. Her yeni gün bir cümle olmuşuz, basitliği üzerinde yığınlarda tekrara boğulmuşuz. Sayfalarımız tükenmeyecek zannından, yeniden yazmaya kalkmışız her birini en azından. Bir gün şiire uyanmış, bir gece öykülerle titremişiz. [Kelimeler konulu kısa bir deneme bağlantıdadır. Keyifli okumalar.]

Doyumsuz bir yaradılışımız var, tüm duyguların doyurulması üzerine anlamsızlaşıp yenilerinin peydah olduğu karmaşık birer örgü akıllarımız ve derinliklerimiz. Doygun bir tembelliğin bitmek tükenmez bilmeyen hazırcılığı ve bencilliği üzerinden kurgulanmış kısalıkta bir acelemiz var ölüme karşı. Koşar adım gidiyoruz o nedenle hayatımızdaki en önemli her şeye! Her seferinde.. Her şekilde.. [Konuyla ilgili bir deneme bağlantıdadır, keyifli okumalar.]

Bazen kalabalıkların kıyısında bu yararak yürüdüğümüz yaşamın bir kısmına bulaşarak yürüyoruz yaşamda.. Bazen tüm hengamenin tam ortasında hiçbir dikenine dokunmadan, narin bir naiflikte zamanla inhitar ediyoruz en pasif haliyle. Hedefimizin nihai bir sabitlik olması hayaline bayılıyoruz. Kalabalık teorilerine bayılacak kadar sosyal, kendiliğin bencilliğinde boğulacak kadar anormal derecede bencil olmaya devam ediyoruz.  [Konuyla ilgili kısa bir deneme bağlantıdadır. Keyifli okumalar.]

Bir şeyleri yeniden bulabildiğim bir yerdeyim, uykumu henüz keşfetmiş gibi esnemelerim. Bir şeyleri ardımda bırakmış, bazı şeyleri ardında bırakmak isteyen yağmur damlalarının bozduğu bulutların ardında gizlenmiş yıldızlar gibiyim. İlk veya son kez göründüğümden ibaretim.. Bazı yaşamlara merhaba, bazılarına elveda gibiyim! [Aşk, özlem, yaşam ve insan konulu kısa bir denemem bağlantıdadır. Keyifli okumalar.]

Ruhun bahçesinde, aklın topraklarının her bir zerresinde, birer tohum düşünceler. Yaşamda geçen her ve umut sağanakları bekleyen çiçekler haline gelmiş düşlerimiz, yeşeriyoruz kendi içimizde-ne zaman sulansak yeterince. Ruhumuza düşler ekip, hayallerinin kırıklıklarını hasat ediyoruz bir kış daha yalnızlıkla mücadele edebilmek adına biriktiriyoruz tüm deneyimlerimizi. [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]