MeoDeneme - Desenlerimiz

 Anlamlandırabilmek bağlamında bir lanetle doğuyoruz. Anlamsızlığımıza binlerce renk katıyor, bu düşünsel kargaşadan şahane desenler çıkarmayı öğreniyoruz. Saçmalıkların doğasındaki tutarlıkta kendimizi kocaman mantıklı yaklaşımlar bularak yaşamı anlamlandırabilişimizin gücüyle keyif sürüyoruz. Desenlerimiz bizi hayata bağlayan..

 Bizi yaşama katan en büyük güçlerden biri ortak noktalarımız, ortaklıklarımız, ortaklaşa kandırılışlarımız ve bize inandırılan ortak yalanlarımız! Desenlerle avunmaya o kadar alışıyor ki tembel zihinlerimiz, çabasız, tasasız ve ruhsuz basit makuller keşfediyoruz. Bize kolay gelenin keyfini sürüyoruz bu çarpıklıklar dünyasında. Tüm kavgalarımızın, tüm savaşlarımızın sebebi de bu. En kötünün içinden bile en iyi hissi alıyoruz, tepe tepe kullanıyoruz. Bu edayı her yerde keşfediyor, bu sedayla her yerde çığlık çığlığa katliamlar yapabiliyoruz. Bencilliğimizi kitlesek olarak paylaşabiliyor, birbirimize türlü türlü ortak kötülükler anlatıyor, bunları yaşatıyor ve en nihayetinde hoşumuza gitmeyen tek bir bozuk desenle bile ruhumuzda fırtınalar çıkarabiliyoruz. Bedenlerimiz kolayca ve durdurulamaz bir şekilde büyürken, birçoğumuz aklımızdaki çocukça beklentilerin takıntılarında boğuşarak yaşayıp gidiyoruz. Hiçbirimizin muaf olmadığı büyük suçlarımız var, hiçbirimiz ilgisizmiş gibi dünyayı tüketiyoruz.

 Kelimelerin desenlerinden yaşamlar; insanların benzerliklerinden toplumlar; hatalarımızın benzerliklerinden kader arkadaşlıkları biriktiriyoruz. Bitmeyen bir ortak nokta arayışında hiçbirimize ait olmayan milyarca ortak noktayla kendimizi kandırıyoruz. Hiç dayanamazsak insan olmanın skalası adı verdiğimiz bu aptallığa bile gülümseyebiliyoruz. İçinden sanat çıkarabileceğimiz zannediyoruz. Aşk bile olsa, hepimiz ömründe en az bir kez bile ölümüne yansa, yine oradan bir cennet çıkarıp birbirimize bencilce satabiliyoruz, buna şiir diyoruz. Bencil çalıntılarımız var yazılarda, hepsine ilham diyoruz. Kimseyi okumuyor, bildiğimizi yazıyor, tüm pisliği ellerimizle her yere bulaştırıp yüzümüzde gram kızarma olmadan, Tanrı'nın önünde bunlara bile kader diyebiliyoruz. Desenlerimiz bu denli önemli. Biz kendi yarattıklarımıza sığınıp kendi sonuçlandırdıklarımızdan kaçıyoruz. Yüz binlerce senedir.. Bilinçsizce.. Maalesef bilinçlilik taslayarak!

Meo - 2016
MeoEdebiyat - Denemeler Blog
'Mehmet Şentürk