Küsmemeliyiz,
Vazgeçmeden savaşmaya devam,
Kendimize ait,
Kendimizden parçalanmış ordularla. [Şiirin devamı bağlantıda. Keyifli okumalar.]

Anlamlandırabilmek bağlamında bir lanetle doğuyoruz. Anlamsızlığımıza binlerce renk katıyor, bu düşünsel kargaşadan şahane desenler çıkarmayı öğreniyoruz. Saçmalıkların doğasındaki tutarlıkta kendimizi kocaman mantıklı yaklaşımlar bularak yaşamı anlamlandırabilişimizin gücüyle keyif sürüyoruz. Desenlerimiz bizi hayata bağlayan.. [Denemenin devamı bağlantıdadır, keyifli okumalar.]

Işık dolu karanlıkların yıldızlarıyız biz, ayın çocukları. Yeterince karardığında dünyanın insan pisliği coğrafyası bizler doğuyoruz her bir yandan, rengarenk evrenlere boyuyoruz kör gözleri. Dileyenler bizlere aşık oluyor, kendi sahte ışıklarından hiçbir şey göremeyenler bizleri yok sayıyor-kendilerini de nimetten. Çevresinde dönüyoruz herkesin küçük dünyasının, onları bizim yalnızca parlak yanımızı görebiliyorlar.. [Deneme yazımızın devamı bağlantıda, iyi okumalar.]

Yaşamlarının büyük kısmını gelecek nesillere miras olarak nesillerin kendilerini bırakmak uğruna bencilce yaşayan insanoğlu, kalan kısıtlı ve aydınlanmış zamanında miras olarak hiçbir şey bırakamayışının acı gerçeğiyle yüzleşir.. Dünyaya bırakabileceğimiz tek miras toprağa düşen bedenimizden savrulan ve bizden sonraki yansımalarımızla dünyayı kasıp kavurmaya devam edecek olan negatif enerjimizdir.
- Meo

Yaşamlarımız kendimizin oluşturduğu insan duvarları, bilgi dağları, inanç kuyuları ile çevrili küçük hapishanelerdir. Kendi sınırlarımız var, kendimize varlıklarını inandırıp birçok eylemden hatta yaşamın ta kendisinden kaçındığımız. [Konuyla ilgili deneme bağlantıladır, iyi okumalar.]