Belki yine o bahar, o tarihte, o güneşle, o sabah serininde gelecek; yine çiçek açacak ovalar, değişecek güneşe nazire yörüngesel mevsimler! Ancak biz yine kendi pisliğimizin, kendi solmuşluğumuzun karantinasında kapalı kalacağız zoraki. Ne de çok severdik baharları halbuki! Keşke dünyayı çiçeksiz de sevebilseydik, başımıza gelenler tüm bu sevgisiz ve açgözlü saldırganlığımızın taptaze meyvesi..
- Meo

Ağır aksak dökülen yağmurun sesini duyamıyor olsa da kulağında sımsıkı gizlediği kendine özel müzikleri dinlerken bir akşamüzeri, gözleri seçebiliyordu yere düşen umutların parçalanıp kaldırımlara karıştığını ve alelacele parke taşların altına saklandığını. Gözünü bir anda alıveren bir manzara belirince ise dondu kaldı! (Kısacık bir aşk öyküsü yazımızda. Devamını okumak için başlığa veya resme tıklayın. Keyifli okumalar.)

Hayallerin ötesinde, gerçeklerle ve güzelliklerle bir arada yaşanan güzel duygularımızın bir karışımını yaşıyoruz her birimiz saatlerin sustuğu düşünce saatlerinde! En güzel kurgularımız, en ideal doğrularımıza ulaşmamış için gereken gereksinimler gibi.. Hepimiz ruhumuzun ellerinden tutup düş bahçelerimizde özlem duyduğumuz ama elimizde olmayanları yaşıyoruz. Üzülerek, zorlanarak ve beklentilerle.
- Meo

Köprüden eminiz, adımlarımızdan da. Yaşamdan eminiz, ölümden keza. Bilemediklerimiz bizim canımızı sıkan, bilememeye alışmışlığımız bize buhran! (Devamını okumak için bağlantıya tıklayın.)

Önce o tepelerden izleyeceksin zamanı, umarsız bir parçalanmayla yere çekilen kayaların tozlaşması yaşam denilen! Her baharda açılanın, her sonbaharda renk yitimi, his yitimi ve yaşam yitimi için az zamanı kaldığını müjdeliyor esen rüzgarlar. Savrulmamak için tutunsak da..
- Meo 

Mükemmelliyetçi ve vahşetle kurduğumuz tüm modern medeniyetler farazi bir ego tatmininden öteye geçmeyecek; gün gelecek, doğa bize verdiklerini bizden birer birer ve en doğal haliyle geri alacak! Mutlak bir surette.. 
- Meo

Zaman bizimle birlikte aktığında normal algılanır, sabit kaldığımız durağanlıklarımızda hızlı algılanır ve koşturarak gittiğimiz kader basamaklarının birikimi üzerine hiç geçmemiş farz edilir. Akan şeyin sabitliği, yaşananların değişkenliğiyle her zaman insan kaderinde kavgalı olmuştur ve olmaya da devam edecek gibi görünüyor. [Kısa bir deneme yazımız makalemizde, keyifli okumalar.]

Yaşam geleceğin buğulu renklerinin ufka yansımasıyla şekillenen umutların manzarasında garip bir yolculuk halidir; aniden başlayan, aniden biten!
- Meo