MeoDeneme - Köprünün Ötesinde
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Köprüden eminiz, adımlarımızdan da. Yaşamdan eminiz, ölümden keza. Bilemediklerimiz bizim canımızı sıkan, bilememeye alışmışlığımız bize buhran! Varlıktan çok eminiz, işin kötü yanı bilmediklerimizi tamamlayan birçok yokluktan da. Uydurduklarımıza inandığımız kadar, gerçeklerin güzelliğine kanamıyoruz yeterince.. Yaşıyoruz meraksız, bu kadar meraklı olduğumuzu vurgularken. Köprüyü geçerken, manzaranın keyfinden adımların gittiği yolun varışını kolayca unutabiliyoruz. Trabzanlarına tutunmayagörsün korkak adımlarımız, köprülerimizi yakmaya bile kalkışıyoruz.
İnsan olmanın özeti de bu. Hayvanca bir dürtüyle, insanca bir bencilliğin tutsağı olarak; sosyal bir sürü halinde, bilinçsiz dürtülerin mantıklı açıklamarıyla kendimize bir görev-yol kurguluyoruz. Vazgeçememek üzere.
Tutsak olduğumuz şey ilerlemek, kör de olsa, gözümüzü sanrılar bağlasa da, yalanlara anlam katsak da ilerliyoruz. İster yanlış yolda, ister doğrudan köprüden aşağıya. Uçurumların dibini boylamayı bile hedef görebiliyoruz kolayca. İnsanca yaşamanın anlamındaki o sığlık, o sıkıcılık bizi derdest ediyor ve saldırıyoruz sağa sola. Yerimizde duramıyoruz asla. Dönüşü olmayan yolların gidiş hızına takılıyoruz her seferinde.
Yaşam, hep geçilmiş, bizim de geçeceğimiz ve geçiyor olduğumuz o lanet köprü. Başlangıcı ve bitişi seçilimsiz, rastgeleliğin ortasında şaşkın tepkilere boğulduğumuz bir evren hediyesi. Hiçbirimizin huzurla kabul edemediği.. Ötesini kimsenin bilemediği, ancak herkesin rahatlıkla kendi sanrılarından-yalanlarından emin olabildiği!
Meo - 2018
MeoEdebiyat - Denemeler Blog
'Mehmet Şentürk