Ruhumu kör eden bir vahşi güneşe tapma ayini senin varlığın.. Çevrende döndükçe arınıyorum, günahlarımdan. Yalvarıyorum tüm varlığımı bana bahşeden adına ve boğuluyorum yaşamanın anlamsızlığı ortasında. Sen-ateşim-benim en büyük keşfimsin, en büyük gücüm, en büyük tehdidim, en büyük korkum ve hayranlığım. Sen ateşten gömleksin, bir kez giyip hiç çıkaramadığım kızıl bir cennet giysisi niyetine. [Aşk ve özlem konulu kısa bir deneme bağlantıdadır. Açmak için tıklayın. Keyifli okumalar.]