Seninle ben, biraz karanlık Kuzey Avrupa düzlüğünde yürürken, tüm hislerimizi gözyüzüne kenetleyip, Samanyolu'yla sevişmiyorsa gözlerimiz ne sen yaşamış say kendini ne ben kavuşmuş sayayım kendimi sana. Bu topraklar kurak, buralarda aşklar boşa.. Umutlanma.
- Meo

Biz insanlar, bir şeye inanmak, bir güce tapmak, bir yaratıcıya teşekkür etmek adına binlerce yıldır milyonlarca izah bulduk, milyonlarca çare, milyarlarca acı.. Tek taptığımız ilah kendi iç dünyamız, kendi huzurumuz, kendi bildiklerimizin kendi meraklarımızla olan savaşı. Biz sadece kendi tutkularımızın önünde diz çöken, kendi kırgınlıklarımıza isyan eden, kendi umutlarımıza dua eden basit canlılarız! Tek bildiğimiz yapayalnız tapınaklarımızda beklemek: hiç gelmeyen o iç huzuru..
- Meo

Bizim o kör aşklarımızda, yarım yamalak güvensiz ilişkilerimizde anlattığımız o efsane duvarlarımız, kurallarımız ve saçmalıklarımızın toplamı kıskançlık! Biz ne zaman ki kendimize güvenmedik, bunu insanlara duyduğumuz güzellikle harmanlayıp tarihin en saçma olgusunu ürettik: kıskançlık! Kendimiz gibi bildiğimizden, karşımızdakilerle savaş verdiğimizden. Mutsuzluk ve huzursuzluğumuzun imzası gibi.. Gereksiz!
- Meo

Biraz ay ışığı yeter bana, önümü göreyim yeter kendi karanlığımda. Karanlıktan korktuğumdan değil, kimseye çarpmamak adına. Biraz huzur yeter, sessizlikte yoğurulmuş sakin bir manzarada. Çok da elzem olmamakla birlikte bir yudum deniz çekebilirim içime, gülümseyerek bakarken üzerinde dalgalanan ışıklara. Ruhumda zaten yeterince gelgit var, mümkünse sen böyle bir havada gel okyanus dalgalarınla, yık kurduğum tüm hayallerimi ve gerçek bir huzurun gölgesinde hiç gitme! Hiç olmasın sabah bazen..
- Meo

Nefes alabilmek, yaşam boyu bağımlısı olduğun bir zehirden vazgeçememektir. Nefes ilk ve sonu arasında hiçbir zorunluluğu bulunmayan bir alışkanlık gibidir. Konuyla ilgili kısa bir deneme çalışmam aşağıdadır, herkese iyi okumalar.

Gözünü yalnızlığın alacakaranlığında açtığı bir an gördü onu, uzaklarda gibi görünse de içini ısıtmıştı bu güzel manzara. Aklındaki karanlıkta beliren mutluluğun renklerine karışıyordu karşısındaki eşsiz hisler! Gözlerini kapatıp tekrar açtığında, sadece boşluk vardı. Sadece bir damla gözyaşı geriye. Bir göz açıp kapama mesafesi vardı aydınlık ile karanlığı arasında. Karanlık bu kalpte binlerce sene, aydınlık bir tek kare! Her seferinde..
- Meo

Aşk ve heves birbirinin hem destekçisi hem de eceli olabilir; aceleyle açan bir çiçek misali güneşine koşan her çiçek, karşısında durabilecek soğuk ve donuk bir yürek tarafından tamamen öldürülebilir. 
- Meo

Umutsuzluk senelerce içi içine sığmayan düşünceleriniz hareket etmekten yorulmasıdır. Her yöne çekilen ruhunuzun artık sadece kendi iç dünyanıza çöküp kalması ve hiçbir yolda kendi kaderiniz gibi yürüyemeyişinizdir. Acele edilip çıkılan her yol başkasının, acele edilip tanışılan her ten başka evrenden ve aceleyle verilen her söz dilin ucuna değmeyen birer kuruntudan ibarettir. Umutsuzluk, umut kaybı değil; umut yorgunluğudur!
- Meo