Denemeler Blog (196)

   Aradığın şey çok basitti. Aranıyordun işte. Birilerini ararken, birilerini arayanların herhangi bir tesadüfünde savrulup durdun defalarca... Tek basit cevaba sahip bir damla gözyaşındaki umutsuzlukta kırılıyordu ışığın, sense her seferinde paramparça bir vazo gibi toparlanıp sanki toprakmışsın gibi bir buket çiçek kucaklıyordun umutla. Belki de çiçek bahçesindeki topraktan geldin diye.

Nasıl ki zaman uygulamalarımızda yaz saati ve kış saatimiz var, tüm hayatımızda da geri aldığımız aşklar, ruhumuzun erkenden karardığı uzun geceler ve gözlerimizde güneşin çok kaldığı mevsimler vardır. Yazdan kalma saatlerimiz var her birimizin zamanın akıp geçtiği; ne zaman yalnızlığın karanlığı çökse üstümüze her yeni aşksızlık kışına girmeden önce aşk saatlerimizi bir aşk geri alırız.

Konuşmak mevzu bahisse, herkesin avukat olduğu büyük bir mahkeme salonu hayat.. Herkes birer iddia makamı, herkes az biraz savcı, kimsenin niyetinde değil sesleriyle çağırmak herkesin önüne bir diğer davayı. Herkes birbirinden davacı, kimse değilken kendince bir gram dahi hatalı! [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]