MeoDeneme - Yaşam ve Merak

'Yaşam ve Merak

  Yıllar önce, yaşam ve aşkı bir arada incelediğim sıralar yazdığım bir aforizmayı hatırlıyorum; "Aşk: ilk nefesle başlar bir yaşama aşkı olarak, son nefeste biter bir hayal kırıklığı olarak-arada kalanlar istatistiktir." Bu basit ve kısa tanımda alt anlam olarak verildiği şekilde yaşam ve merak tüm hayata tutunduğumuz dürtülerin temel taşı niteliğindeler. Bir hevesle ilk nefeste başlamak.. Bittiği gün işte o başladığı gün oluyor, biz sadece sonunu merak ettiğimiz için nefes almaya devam ediyoruz alışkanlık halinde.

  Ortalama süre olarak göreli olarak çok kısa olan ömürlerimizin ilk yarısını merakla öğrenmekle, diğer yarısı merakla yargılamakla geçiriyoruz. Çocukluğun verdiği merak ve heyecanla bizleri bilgiye, inançlara saldırgan tavırlara sokan yaşamımız, bizi şekillendiren tüm psikososyal etkenlerle en nihayetinde gelişimini bitirmiş meraksız görünen ama en çok merak ettiği soruların çoğunu aklının derinliklerine gömen vakit geçirme amaçlı tatilciler olarak yaşama tutunmak zorunda bırakıyor. Öncelerde rengarenk çocukluğumuz bizi şekillendiriyor, renklerin içindeki koyu tonları da alıyoruz sorgusuz, en mutlu anları da. Sonradan daha da karanlık hale geliyor dünyamız, merakla giriştiğimiz her hayal bize zarar veriyor, merakla araştırdığımız her doğru ile yalanın savaşında yoruluyor varlığımız. Tüm düşüşlerimize rağmen, tüm sancılı bir yaşam dağı tırmanışına rağmen zirveyi merak ediyoruz. Her yeni zirvede ya bir uçurumun dibini merak ediyoruz yalnızlık ve korkudan ya da daha yüksek bir zirve için bir süre dinlenmeye karar veriyoruz. Bitmiyor merak, bir kolayca bitiyoruz.

  İlişkilerimiz de böyle. Önce ailemizi merak ediyoruz, onların yaşamlarındaki hataları merakla çözüp kendi yaşamımızın bencilliğini keşfediyoruz. Sonra başka insanlara sırf meraktan gereğinden fazla yaklaşıyoruz. Birçok insanı sevmiyoruz, meraktan gidemiyoruz adına dostluk, aşk, bağlılık, aile, arkadaş dediğimiz birçok yanılsamanın kendimizdeki anlamlarına bağlı olarak. 

  Hayallerimiz gerçeklerimizin her zaman üzerinde. Her zaman bulutları merak ediyoruz, gerçeğin çöllerinde aç-susuz ve amaçsız dolandığımızın farkında olmadan.

  Düşüncelerimiz hislerimiz her zaman üzerinde. Başka bir hissin bize ne düşündüreceğini merak ettikçe mutsuzluğu öğreniyoruz, adlatmayı, aldatılmayı, kandırmayı ve kandırılmayı. Sırayla.. Hiç vazgeçmeden.

   Tüm yaşamın tek çözülmeyen merakı yüzünden tüm yaşamımızı bize denk gelen bir inanç uğruna değiştirebiliyoruz: ölüm. Tek merak ettiğimiz belki de o. Belki de ölümsüzlüğü bulduğumuz gün ilk kez doğru şekilde ölmeye başlayabileceğiz.. O güne gel ölümün merakından yaşama tutunuyoruz, tüm amaçsız, kötülükle dolu ve çıkarcı yaşamlarımızın pişmanlığını gizli gizli taşıyarak genlerimizde.

  Asla bitmeyecek sandığımız iki gücümüz var: yaşam ve merak. İkisini de bitmeyecek farz ettikçe ölmeye, meraklarımızla hatalarımıza koşmaya devam edeceğiz. Birkaç trilyon ceset daha doldurana dek dünyanın toprağına.

'Meo - 2015
MeoEdebiyat Denemeler Blogu - 2015