Yanlış zamanda doğru insanı üretmenin en sosyal, en kolay yollarını arıyoruz. Yanlış hareketlerle doğru sonuçları hiç uğraşsız elde etmenin rüyalarına dalıyoruz. En sevdiğimiz yaşamın yorumlanması içerisinde, asla söz dinlemeyip yalnızca kendimizi sağırlığa boğduğumuz yankılarımız.. [Kısa bir deneme yazımız bağlantıda. Başlığa tıklayarak okuyabilirsiniz.]

Katılaşmış sıfatlardaki anlamlarımızın derinleştiği anlarda çatlıyordu maskelerimiz, susuyorduk bur değişime, görmüyorduk belki. Yeni bir insana bakıyorduk aynada, camda, yansımalarda.. Kendimizi ararken bulamadıklarımızın öfkesiydi, aramazken karşımıza çıkan yabancı insanlar. Hiç tanımadığımız bir dosta selam vermenin ilk heyecanıydı un ufak varlığımız, kendi tozlarımızla savruluyorduk binlerce insanın hamuruna kendi hamurumuzda bir yabancı lezzetti çocukluk, özlesek de aynı tadı asla alamıyorduk!
- Meo