Görüşmenin, sevgileşmenin, ellerin ve dudakların her daim birbirine binlerce değişkenli sosyal zindanlarda yasak görüldüğü taşlıklarda büyümüştü Ahmet. Dağlar kadar yalnız, onlar kadar yüksek boyuyla onların kuraklığını sığdırıyordu yalnızlığına. Ancak bir gün gelecek yasak bir tutkunun ne kadar da nefis bir tercih olduğunu kısa süreliğine de olsa yaşayacaktı; henüz bilmese de.. [Kısa ve gerçek bir aşk öyküsü yazımızda. Devamını okumak için tıklayın! Keyifli okumalar. Lütfen yorum ve paylaşımlarınızla yenilerine ilham olmayı unutmayın.]

Fırçanın çiziktirdiği bir kaderdi onunki. Sevdiği doğruları, sevmediği yanlışlarda düzeltmekten yorulmuş bir halde çiziktiriyordu detaylarını ruhunun çok da kaba tuvaller üzerine. Birkaç kedinin mırıltısı, birkaç dalganın şırıltısı, birkaç anının kırıntısıyla besleniyordu ruhu. Senelerdir aynı gizemi çiziyor, en güzel betimlemede aşkın kadın ve erkek halini arıyordu. Yakında bulacağını bilmeden.. [Kısacık bir aşk öykümüz, keyifli okumalar.]

Kısa kısa aşk öyküleri blogumuzun ilk öyküsü. Kısacık bir aşkın, upuzun düşlerinin kısacık gerçeklerini konu aldığım bu öyküyle, Kısa Kısa Aşk Öyküleri grubumuzu okurlarımızın hizmetine açıyoruz. İyi okumalar.

   Güller aşkın en güzel sembolü diye öğretildi bize, bizim aşklarımız kadar elit, bizim aşklarımız gibi dikenli-korumacı ve narin.. Bizim aşklarımız kadar değil bizim sevdalarımız kadar ölümsüz olduklarını öğrenene dek hayatını ve güllerin anlamını değiştiremeyen bir sevdanın öyküsü. Toprak kokulu, gül tazeliğinde...