Denemeler Blog (193)

Ne kadar gelişmiş, modern bir yalnızlıktı bu yeni peydahlanmış yaşam; aşkla vahşiliklere kaçmayı istiyordu insan. Ne kadar da resmi bir merhaba gelişi sevdanın, bir n'aber içtenliğini arıyordu çocuklar. Vahşi doğaya ait olduğumuzu anımsatıyordu her gün çocukluğumuz, büyüdükçe özleyişimiz hep bundan.. [Deneme yazısının devamı bağlantıdadır, iyi okumalar.]

Birçoklarımız yaşamın önemli dönemlerinin ve çalkantılı zamanlarının ardından aynı zorlukları yaşıyoruz; hafızaların anılarla boğuştuğu o stres dolu anlar.. Hafızamız ve anıların üzerine kısa bir denemeyle biraz fikir vermek istiyorum. [Denemenin devamı bağlantıdır, iyi okumalar.]

Karanlığın içinde kaybolmuş her ruh, ilk duyduğu melodinin ışığına kaçar. O yüzdendir en parlak melodiler, çevrelerinde binlercesini toplar. Hiç duyulmamış tınılardır bazen insanı gerçekten insan yapar. Binlercesi gürültü gibi yayılsa da insan ovalarına, yalnızca bir tanesi insanı gerçekler anlatır veya anlar. Müzik bu.. [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]

Gözlerinden sonbaharda bir karanlık orman kuytusunda bahar kokusu dökülüyor, saçlarından süzülüyor yalancı güneşlerin ardından gelen hüzün dolu dondurucu yağmurlar. Senden Mene Yar Olmaz çalıyor bulutların birbirini yediği gökkuruntusu sabahlarda, aniden uyanıyorum yaşamın gerçeklerine.. Çok da iyi biliyorum hatta. [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]