MeoDeneme - Kalabalığın Ortasında

  Bazen kalabalıkların kıyısında bu yararak yürüdüğümüz yaşamın bir kısmına bulaşarak yürüyoruz yaşamda.. Bazen tüm hengamenin tam ortasında hiçbir dikenine dokunmadan, narin bir naiflikte zamanla inhitar ediyoruz en pasif haliyle. Hedefimizin nihai bir sabitlik olması hayaline bayılıyoruz. Kalabalık teorilerine bayılacak kadar sosyal, kendiliğin bencilliğinde boğulacak kadar anormal derecede bencil olmaya devam ediyoruz. 

Fırtınalara aşığız,
Ama yalnızca merkezinde,
Sıfır noktasında en güzel varlığımız..

  Seviyoruz kıyılarda çakıl olmayı. Özlüyoruz kıyıların tamamını sabırla döven dalgalardan birine sarılmayı. Ölüyoruz sabit kalmanın hevesiyle hiç durmayan saniyelerin peşinde. Yerinde duramayan hislerimize gömülüp, gizlemekten kendimizi alamadığımız tüm dürtülere yenildikçe kendimizi yeniden tanımlıyoruz-genellikle başkalarının simalarında.. Hata yapmaya açık bir iki yüzlülükte, her hatamızdan başkalarını sorumlu tutuyoruz. O nedenle tamamen tek başımıza kalabilecek kadar şahane bir ego ile donatılsak bile; suç ortağı olmadan asla yaşayamıyoruz. Asla yalnızlığına hatalarımıza sarıldığımız gibi sarılamıyoruz.. O nedenle her gelecek planında yalnızca kendi hatalarımızı öngöremiyoruz. Yalnızca kendimizi yanıltan bir kendilik keşfedip onun peşinde zamanın kalabalık ve aceleci yarışında sonbahar renklerine bürünüyoruz.

  Günler aylara kavuşuyor, yıllar asırlara.. Biz var oluşuma kavuşamıyoruz, her saniyesini varlıkla geçirdiğimiz yok olan sayısız hayatta! Kalabalıkların da etkisi burada. Aynı tarlada, rüzgar biçen buğday taneleriyiz biz. Hedefimiz ve ürünümüz belli hepimiz un ufak edileceğiz biz. Sırf hayatta kalma çabasına.. Sırf yaşama tutunma kaygısına.. Her şeyin bir nefes ötesinde gitmek isteyip nefes nefese kalarak, son nefesinde pişmanlıklara boğulacağız her birimiz. Bu denli yalnız, bu denli bencil ama bir o kadar da kolektif bir karmaşaya tutundukça! İnadına..

Meo - 2016
MeoEdebiyat - Denemeler Blog
Mehmet Şentürk