Kar yağışı bekleyen çocuklarız biz hala. İnatla. Hep aynı bembeyaz gerçekliği bekliyoruz hayalci benliklerimizde. Hala aynı tertemiz görsellerini bekliyoruz doğanın, kirliliğe rağmen, kirlenmiş hayallerimize, karanlık gecelerimize rağmen. Ondandır ne zaman bir kar tanesi yere değse gözlerimizin parlaması. Belki de son kalan parçamız bu taneler.