Hiç kimsenin olmadığı bir karanlık inattı bilinç, olduğu yerde büyüdüğü halini korumak için çürümeyi ve ölmeyi göze alabilen.. Bekliyorduk sislerin içinde, aydınlıkta puslar içine gizlenmiş geçmişten gelecek eski ve net bir nezaketi.
- Meo

Durup dinleniyordu tüm hevesleri, ağlıyordu geçmişinde ağıt yakan çocukluklar geleceğindeki belirsizliklere.. Durup dinliyordu tüm sesleri, sağlıyordu geleceğine kağıt-kalem taşıyan rüyalar, geçmişten gelen onca beklentiye. Durmadan yürüyordu düşleri, bağlıyordu tüm hislerini bağırış çığırış kontrolden çıkmış tutkularına. Yerinde duramamak en anlamlı bekleme şekli ve yerinde durmak en anlamsız cezaydı konu yaşam, konu mutluluk olunca.
- Meo

Bekliyoruz denizleri, martılar gibi.. Bekliyoruz gelecek dalga dalga nesilleri, ruhumuzu beslemek niyetli.. Beklediğimiz gemileri kendimiz batırdık unutuyoruz, martıları da zehirleyen ruhlarımızdı; göremedik.
- Meo

İçinde insan olan bir etkileşimdi birazı dümdüz alan, birazı yokuşa çalan; içinde insan olmayanlardı bizi insanların varlığına dair avutan; insanları tanıyorduk henüz kendileri olmadan, saçmalayıp birkaç duygusal kurgudan, sonraları bizim çocukluğumuz pişmanlıkla kaleme kağıda kafa tutan! Akıllanmadık, akılsızca çıktığımız yollarda aklımızı kaybetmeye aşk demeye hep devam..
- Meo

Karanlık masallarla ve inançlarla dolu kışlarla ezilmiş akıllara bahar gibi çöküyordu felsefe, düşünmenin değil düşünebilmenin renkleriydi insan çöllerinde açan, zaman zaman.. Filozoflar birçok yaşamı kurtarıyordu, kendilerini öldürmeyi göze alarak! Yalnızca kendini kurtarıp milyonları öldürmekten sakınmayanlara inat.. Sonraları çekip gittiler, tüm düşünebilenler; bizler yalancılara kaldık, yalanlarla yaşadık, düşlerden kurulma bir cehennemde, göz göre göre.
- Meo

Özlemek; göremediğini düşlemek, dokunmadığınla terlemek, heyecanıyla titremekti. Görmedikçe, dokunmadıkça, hissetmedikçe bile özlüyordum seni yanımda gibi.
- Meo

İnsan yaşamındaki en büyük katliam başkalarından çalınan zamandır: en büyük günah, en düşüncesiz eylem, en gereksiz hareket, en saçma bencilleşme..
- Meo

Kendimizi çiziyoruz, akıllarımızda; kendimizi resmediyoruz, başkalarının bakışlarında. Belli belirsiz bir benlik var bizi çevreleyen, hiçbir çizgisi-hiçbir rengi olmayan bir delilikte kendimize aşık oluyoruz! İnatla.. Bu nedenle, en büyük delilik en naif bencilliktir.
- Meo