Denemeler Blog (194)

Anlamsız bir kargaşa içerisinde sessizce çığlık atıyorum, duyabiliyor musunuz? Elbette hayır.. Saçma bir kaderin sayfalarında parmaklarım kesiliyor her açtığım yeni sayfada, sanki o değerli umurunuzda, pek sanmıyorum! (Biraz sert cümleleri olan kısa ve saçma bir deneme bağlantıdadır. Mutlaka okuyunuz.)

Damarlarımda bahar gibisin, çiçek açıyor parmak uçlarım. Göz bebeklerimde yarattığım rengarenk evrenin merkezindeki kara delik gibisin, savruluyorum senin varlık katmanlarına-farklı ve yeni bir bilinmeye. Aramızda mesafeler oldu, olacak elbette-sen mesafelerin kesişim noktası gibisin, buluyorum seni her zaman ruhumun kılcal derinliğinde. (Kısa bir deneme yazımız makalemizde, keyifli okumalar.)

Tatlı rüyalar, eğer bu acı dünyanın dert yüküne sırtını dönüp yatabiliyorsan.. Tatlı rüyalar, eğer hayallerine biraz olsun gündüz sıcağında sahip çıkabiliyorsan.. Yaşamın gerçek yüzünden korkmadan sahte bir mutlulukta kendine yetebilirsan en tatlısına sahipsin uykunun, rahat uykular. (Kısa bir deneme yazısı bağlantıdadır. Keyifli okumalar.)

Başlıyor yine Deli Bir Hasret.. Dokunuyor her şarkı, her şiir, aynı yanık bıraktığın yere. Bildiğin gibi değil şimdiden yollar adım adım sayılıyor senden uzaklara gittikçe. Bir ağıt duyuluyor tüm şehirlerin dağlarında, yapayalnız dolaşıyor gibiyim onca kalabalıkta şimdilerde. (Özlem konulu kısa bir deneme bağlantısı makalemizde, keyifli okumalar.)

Yaşamlarımızın anlamsız boşluklarını bir araya getirdikten sonra bulamadığımız sonuçların iyi ve kötülüğünü bir sınava atfetmek en garip huyumuzdu. Başarılı olsak, sınav-savaş kazanmış komutan; başarısız kalsak sınavdan anlam çıkaranlardık! Hiç değişmedik, hiç değiştirmeye çalışmadan aynı yollardan milyarca kez bıkmadan geçtik. En büyük resme göre ise, tamamen sınıfta kalmıştık.. [Kısa bir denemenin devamı bağlantıdadır.]