Aforizmalardan sıkıldığım dönemlerde roman yazımı önceki sancılardan bir kısmı olarak yazdığım denemelerden oluşan alt blogumuz. Makaleler DeviantArt görselleri ve ilgili videolar ile desteklenmektedir. İyi okumalar.
"Kavramlarım - Sözde Düşünceler" birkaç yıl öncesinde başlattığımız bir deneme projesidir. İçeriğinde basit ve genel kavramlar hakkında kısa denemeler mevcuttur. Severek okuyabileceğiniz sadelikte ve felsefi derinliktedir. İyi okumalar.
Devam...
"Yazman gerekiyorsa, yazacaktın. Okuması gerekenlerin sorunu olsun artık kalan her şey.." Kimsenin okumayacağı bir kitaptır yaşam. Kimsenin senin kadar içten yaşayamayacağı kadar gizli, sıradan ve sana ait.
Devam...
Öne Çıkan
Modern bir kavganın savaş alanı, çıkar kavgası ve tutku dolu inanç kargaşasının ortasında Tanrı'nın sahip olduğu evrime dair bir deneme. Evrim ve inancı kavga halinde görenlere birkaç cümle kurduk. Bakalım neler demişiz?
Altı yaşından daha iki gün almış, daha yaşından gün almanın ne olduğunun farkında olmadan önünde duran irili ufaklı oyuncaklara bakarken aklından geçenler bir yana, heyecandan ellerini titreten hayallerdir büyümek. [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Yarıştırılmak.. Bizim en sevdiğimiz eylem olan yarıştırma tutkusunun bize attığı en büyük kazık. Konu hakkında kısa bir denemeyi siz sevgili MeoEdebiyat okurları için yazdım. Herkese iyi okumalar.
"Takkeyi önüne koyup düşünmek" diye bir deyiş var eskilerden. Şimdilerde pek de şapkamız, takkemiz kalmadığına göre önümüze alıp gereken ve başımızın üzerinde yeri olan maskelerimizden bahsetmek en iyisi.. Bu deneme çalışmamızda maskelerimizden bahsedelim istedik. [Müziğimiz de var konuyla ilgili, denemeyi okurken dinlemeniz için.]
En büyük kütüphane nedir? Neresidir? Nerede bulabiliriz yaşamın en güzel ayrıntılarını..? Tüm bu soru(n)ların cevabı gayet basittir; en büüyk kütüphane meraktır! [Konuyla ilgili bir deneme bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Öne Çıkan
Kararsız ruhlar olarak yaşamdaki bu geçici varlığımızın, bencilliğimizin yüzüne tokat vurduğu ölüme dair cevaplara rağmen bizi hayatta tutan tek bir şey var: öfke! Birçok beşeri sistemimizin bize sattığı o umut, mutluluk, hayaller, inançlar gibi tonla zırvaya rağmen tek ama tek bir keskin kan bağımız var hislerimizle, öfkelenerek. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır, devamını okumak için başlık/resme tıklayın.]
Sadece bir kez değse elin elime, yeniden yazar avuçların kaderini sevgi dolu bir geleceğe. Bir nefesinle ayaklanıyor yüreğimde çürümeye yüz tutmuş tüm yapraklar, bir karmaşanın içindeki huzur beklentisi gibi gülücüklerin, ne zaman sussan kutup soğuğu ve karanlığına ilk kez güneş doğuyor günler ve geceler sonra.. [Denemenin devamı bağlantıdadır, keyifli okumalar.]