Aforizmalardan sıkıldığım dönemlerde roman yazımı önceki sancılardan bir kısmı olarak yazdığım denemelerden oluşan alt blogumuz. Makaleler DeviantArt görselleri ve ilgili videolar ile desteklenmektedir. İyi okumalar.
"Kavramlarım - Sözde Düşünceler" birkaç yıl öncesinde başlattığımız bir deneme projesidir. İçeriğinde basit ve genel kavramlar hakkında kısa denemeler mevcuttur. Severek okuyabileceğiniz sadelikte ve felsefi derinliktedir. İyi okumalar.
Devam...
"Yazman gerekiyorsa, yazacaktın. Okuması gerekenlerin sorunu olsun artık kalan her şey.." Kimsenin okumayacağı bir kitaptır yaşam. Kimsenin senin kadar içten yaşayamayacağı kadar gizli, sıradan ve sana ait.
Devam...
Ruhumuzda gizlediğimiz o kabul edilmeyen ama orada dikilitaş gibi duran sanat eserlerimiz var! Yaşanmışlıkların arasından çöpe atmak yerine tam gönlümüzün ortasındaki oturma odasında her gün girip çıktığımız düşüncelerimizin altına gizlediğimiz o tozlar var, herkesin bilip kimsenin kabul etmediği.. (Gelin konu hakkındaki deneme yazımızı birlikte okuyalım dostlar.)
Yaşamlarımız kendimizin oluşturduğu insan duvarları, bilgi dağları, inanç kuyuları ile çevrili küçük hapishanelerdir. Kendi sınırlarımız var, kendimize varlıklarını inandırıp birçok eylemden hatta yaşamın ta kendisinden kaçındığımız. [Konuyla ilgili deneme bağlantıladır, iyi okumalar.]
Hicri tavkime göre 1315 yılında doğlan (1897-1898) ve ülkesi, vatanı ve geleceği için koşar adım savaşa gidenlerin türküsüdür Hey Onbeşli. Bakmayın siz sonradan yorumlaya yorumlaya oyunhavasına çevirdiklerine, ağıttır, dökülen kandır, gidip de dönmeyen Mehmet, dönüp de yüzü gülmeyen Ahmet'tir bu şarkı. Kadınların cehpelere gözyaşlarıyla dokuduğu yün çorapları ayaklarına geçirip koşar adım ölüme koşan milletin hikayesidir bu ağıt. Diğer yorumlarını da makalemizde dinleyebilirsiniz.
İNSAN psikolojisindeki büyük çapta yenilgilere gebe olan basit bir hatamızdı karamsarlık. Yaşadığımız çevrenin farkına vardığımız o öğretilen dönemdeki çaresizliklerimizin, kendi başarısızlıklarımız, aldatılmalarımız ve de geleceğin o karanlık sonucuna olan itikadımız sayesinde çok güçlü hale gelmiştir yüzyıllardır bu karanlık odalarımız. [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]
'Şehitler ölmez vatan bölünmez' diyerek bir tespih çekiyoruz her seferinde, sabır adına, acıya duyulan o müthiş empati adına, feryatlarına laf uzatılan o acılı ailelerin yankılarıyla uykularımız kaçıyor.. Buna itirazımız yok; ancak şehitler ölüyor ve vatanlar bölünüyor. Bunu unutmamak lazım! Şehitler nasıl ölümsüzdür konusuna giremem ama nasıl ölüyorlar az biraz bilmişliğim var, anlatayım. [Deneme yazısının devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Uçmak için ne gerekir? Yere sağlam basmayan ayaklar ki rüzgara kapılıp hemen uçacaklar.. Yere değmeyen hayaller ki aklına takılıp hemen çoşacaklar.. Uçmak için havanın varlığına inanmak gerekir! [Konuyla ilgili deneme aşağıdadır.]
Gıcırtılı bir kalemin nazlı bir kağıt üzerine, isteksiz özlem cümleleri yazdığı o ruh haliydik o ve ben. O bunları okuyor, ben bunları yazıyordum hep.. O bunları hak etmiyor, ben hep varsayıyordum sadece. O'na dair bende kalanları tekrar etmekten başka bir şey değildi bu özlem, yüz yıllar süren. Karıştırdığım çöplüklerin daha da çürüyen eski metan gazlarının patlamasıydı gönlüme, aklıma, gözlerime düşen. [Konuyla ilgili bir deneme bağlantıdadır, iyi okumalar.]