Aforizmalardan sıkıldığım dönemlerde roman yazımı önceki sancılardan bir kısmı olarak yazdığım denemelerden oluşan alt blogumuz. Makaleler DeviantArt görselleri ve ilgili videolar ile desteklenmektedir. İyi okumalar.
"Kavramlarım - Sözde Düşünceler" birkaç yıl öncesinde başlattığımız bir deneme projesidir. İçeriğinde basit ve genel kavramlar hakkında kısa denemeler mevcuttur. Severek okuyabileceğiniz sadelikte ve felsefi derinliktedir. İyi okumalar.
Devam...
"Yazman gerekiyorsa, yazacaktın. Okuması gerekenlerin sorunu olsun artık kalan her şey.." Kimsenin okumayacağı bir kitaptır yaşam. Kimsenin senin kadar içten yaşayamayacağı kadar gizli, sıradan ve sana ait.
Devam...
"Takkeyi önüne koyup düşünmek" diye bir deyiş var eskilerden. Şimdilerde pek de şapkamız, takkemiz kalmadığına göre önümüze alıp gereken ve başımızın üzerinde yeri olan maskelerimizden bahsetmek en iyisi.. Bu deneme çalışmamızda maskelerimizden bahsedelim istedik. [Müziğimiz de var konuyla ilgili, denemeyi okurken dinlemeniz için.]
Işık dolu karanlıkların yıldızlarıyız biz, ayın çocukları. Yeterince karardığında dünyanın insan pisliği coğrafyası bizler doğuyoruz her bir yandan, rengarenk evrenlere boyuyoruz kör gözleri. Dileyenler bizlere aşık oluyor, kendi sahte ışıklarından hiçbir şey göremeyenler bizleri yok sayıyor-kendilerini de nimetten. Çevresinde dönüyoruz herkesin küçük dünyasının, onları bizim yalnızca parlak yanımızı görebiliyorlar.. [Deneme yazımızın devamı bağlantıda, iyi okumalar.]
Öne Çıkan
Aşkın evrimi, etraflıca düşünüldüğünde gerçekliğini her gün hissettiğimiz ancak kabul etmemekte ölümüne direndiğimiz bir teori. Bu konundaki kısa denememizi okumak için devamını oku bağlantısına tıklamanız yeterlidir. İyi okumalar, lütfen yorum-beğeni-paylaşımlarınızı bizden esirgemeyin.
Öne Çıkan
Kar yağışı bekleyen çocuklarız biz hala. İnatla. Hep aynı bembeyaz gerçekliği bekliyoruz hayalci benliklerimizde. Hala aynı tertemiz görsellerini bekliyoruz doğanın, kirliliğe rağmen, kirlenmiş hayallerimize, karanlık gecelerimize rağmen. Ondandır ne zaman bir kar tanesi yere değse gözlerimizin parlaması. Belki de son kalan parçamız bu taneler.
Öne Çıkan
Kararsız ruhlar olarak yaşamdaki bu geçici varlığımızın, bencilliğimizin yüzüne tokat vurduğu ölüme dair cevaplara rağmen bizi hayatta tutan tek bir şey var: öfke! Birçok beşeri sistemimizin bize sattığı o umut, mutluluk, hayaller, inançlar gibi tonla zırvaya rağmen tek ama tek bir keskin kan bağımız var hislerimizle, öfkelenerek. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır, devamını okumak için başlık/resme tıklayın.]
Öne Çıkan
Senin o gözlerin, karanlık ruhumda bir yıldırım hızıyla görünüşünde kendimden sakındığımız birer tanrı siması gibi.. Senin o gözlerin, yüzme bilmeyen gönlümün koyu mavisine kendini korkuttuğu bir bilinçaltı tarlasında rüzgarla dalganan ekinler kadar kutsal! (İlgili kısa bir deneme aşağıdadır, iyi okumalar.)
Kimlikler, kendimize ait değilmiş gibi görünüp tamamen öz-kurgulardan oluşan karmaşık bencillikler. Kimliklerimiz yanılsamalar, yadsımalar, isyanlar ve aykırılıklar düzenimiz.. Bizleri tanımlayan her şeyin bize ait yorum şekli. [Konuyla ilgili kısa bir deneme okumak için tıklayın. İyi okumalar]