Aforizmalardan sıkıldığım dönemlerde roman yazımı önceki sancılardan bir kısmı olarak yazdığım denemelerden oluşan alt blogumuz. Makaleler DeviantArt görselleri ve ilgili videolar ile desteklenmektedir. İyi okumalar.
"Kavramlarım - Sözde Düşünceler" birkaç yıl öncesinde başlattığımız bir deneme projesidir. İçeriğinde basit ve genel kavramlar hakkında kısa denemeler mevcuttur. Severek okuyabileceğiniz sadelikte ve felsefi derinliktedir. İyi okumalar.
Devam...
"Yazman gerekiyorsa, yazacaktın. Okuması gerekenlerin sorunu olsun artık kalan her şey.." Kimsenin okumayacağı bir kitaptır yaşam. Kimsenin senin kadar içten yaşayamayacağı kadar gizli, sıradan ve sana ait.
Devam...
İyi varsaydığımız tüm kötülüklerimize severek sarılıyoruz, bırakmıyoruz belirli hatalarımızı sırf manaları çok derin diye.. Kendimizle yüzleşmekten korktuğumuz sürece başkalarının yüzünden düşen binlerce parçadan toplama maskelerimizle hiç üzerimize alınmadığımız yaşamlarda türlü türlü hatalar yapıyoruz. Umursamadan.. [Kısa bir deneme yazısıdır, devamı makalemizde. İyi okumalar.]
Tatlı rüyalar, eğer bu acı dünyanın dert yüküne sırtını dönüp yatabiliyorsan.. Tatlı rüyalar, eğer hayallerine biraz olsun gündüz sıcağında sahip çıkabiliyorsan.. Yaşamın gerçek yüzünden korkmadan sahte bir mutlulukta kendine yetebilirsan en tatlısına sahipsin uykunun, rahat uykular. (Kısa bir deneme yazısı bağlantıdadır. Keyifli okumalar.)
Birçoklarımız için kitaplar tutku, birikim, yığılım, yaşamın en güzel parçası. Aklımızda birikip şekillenen cümlelerden sonra kitaplıkta birikip süslenenler grubunda. Kimileri için ise kitaplar tamamen düşlerden, hayallerden, yokluktan, yoksulluktan ibaret. O yüzden kitaplığınız olmasın, kitap hediye ettiğiniz çocuklar olsun. O yüzden kitaplar satılmasın hediye edilsin. Dünyanın cehaletini parayla satarak aydınlığa çıkaracak insanlara inat kitaplar metalaştırılıp insanların kitaplıklarında rezil edilmesin! [Kitaplarla ilgili kısa bir deneme bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Yorgunsunuz biliyorum, bir adım atmaya bile takatınız yok, bi' merhaba bile bazen fazla geliyor yaşamın kalabalığındaki o size yansıyan boşluklarında insanların. Tanışmaktan, tartışmaktan, ha keza taşımaktan yorgunsunuz insanların gereksiz yüklerini.. Çok da iyi anlıyorum sizi; ama! (Size, bize ve bana ait kısa bir deneme yazımızda. Mutlaka okuyun.)
Yüzyılların en sevgili klişesiydi "kalabalıklar içinde yalnız olmak", biraz olsun yalnız kalmak, kalabalığımızı ve sosyal kuramcılığımızı reddedercesine övünmek yalnızlığımızın o eşsizliğiyle! Halbuki hiçbirimiz eşsiz değildik, eşsiz zannetmek dışından birbirinden bağımsız görünen ortak mitoslarımızı.. [Kısa bir deneme yazısı ektedir, keyifli okumalar.]
Köprüden eminiz, adımlarımızdan da. Yaşamdan eminiz, ölümden keza. Bilemediklerimiz bizim canımızı sıkan, bilememeye alışmışlığımız bize buhran! (Devamını okumak için bağlantıya tıklayın.)
Hepimiz kendi benzersiz gezegenlerimizde egomuzun hızında dönerken, illa ki belirli güçteki ruhların çekimlerine kapılıyoruz. Bazen ani ve öngörülmez bir darbeyle tüm kaderimizin paramparça oluyor, bazen de tüm çekim gücümüzle önümüze gelen her insan parçasını atmosferimizde yakabiliyoruz. (İnsan ilişkileri ve sosyal yaşama kısa bir deneme bağlantıda. Keyifli okumalar.)