Aforizmalardan sıkıldığım dönemlerde roman yazımı önceki sancılardan bir kısmı olarak yazdığım denemelerden oluşan alt blogumuz. Makaleler DeviantArt görselleri ve ilgili videolar ile desteklenmektedir. İyi okumalar.
"Kavramlarım - Sözde Düşünceler" birkaç yıl öncesinde başlattığımız bir deneme projesidir. İçeriğinde basit ve genel kavramlar hakkında kısa denemeler mevcuttur. Severek okuyabileceğiniz sadelikte ve felsefi derinliktedir. İyi okumalar.
Devam...
"Yazman gerekiyorsa, yazacaktın. Okuması gerekenlerin sorunu olsun artık kalan her şey.." Kimsenin okumayacağı bir kitaptır yaşam. Kimsenin senin kadar içten yaşayamayacağı kadar gizli, sıradan ve sana ait.
Devam...
Yaşamlarımız bizlere öğretilen renjleri tanımakla ve bu renklerin toksik zehrini üzerimizden atmakla geçiyor. Yıkıma uğrayan bir yığın boş öğretiyle olması gereken insanlık yerine olması arzu edilen amaçlı bir sosyal füzyona uğruyoruz. [Yazımızın devamı için bağlantıya tıklayın. Keyifli okumalar.]
Ruhun bahçesinde, aklın topraklarının her bir zerresinde, birer tohum düşünceler. Yaşamda geçen her ve umut sağanakları bekleyen çiçekler haline gelmiş düşlerimiz, yeşeriyoruz kendi içimizde-ne zaman sulansak yeterince. Ruhumuza düşler ekip, hayallerinin kırıklıklarını hasat ediyoruz bir kış daha yalnızlıkla mücadele edebilmek adına biriktiriyoruz tüm deneyimlerimizi. [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]
Biyolojik elektrik saatimizin tik taklarının o güzel heyecanı bize hep sevgiyi, hep daha güzeli, hep en ideali arama döngüsünde dürtülendirdi senelerdir. Severek, karşılıksızlığın o garip bencilliğini doğru bir yol veya yöntem zannettik. Peki ya öfke? (Yazımızın devamı bağlantıda. Keyifli okumalar.)
Yüzyılların en sevgili klişesiydi "kalabalıklar içinde yalnız olmak", biraz olsun yalnız kalmak, kalabalığımızı ve sosyal kuramcılığımızı reddedercesine övünmek yalnızlığımızın o eşsizliğiyle! Halbuki hiçbirimiz eşsiz değildik, eşsiz zannetmek dışından birbirinden bağımsız görünen ortak mitoslarımızı.. [Kısa bir deneme yazısı ektedir, keyifli okumalar.]
Elbette henüz Çanakkale içinde vuran olmadı sizi.. Haliyle mezara koyan da olmadı sizi, daha ölemeden bir mevzinin kanlı köşesinde.. Düşmana karşı giderken dönüp son kez annenize bakmanız da gerekmedi bir at arabasının arkasında.. Olmayacak da sanırım. Olduramazsınız da! Çanakkale, bir kez yaşanabileceklerin binlerce ölenlerinin savaşıydı. İmparatorluğun unutulmuş halkının kendini tüm dünyaya hatırlatması. Sizler unutabilirsiniz, onların (o Yiğitlerin-Anaların) asla değilsiniz umrunda. [18 Mart Çanakkale Zaferi konulu kısa bir deneme yazımız bağlantılar. Keyifli okumalar.]
İyi varsaydığımız tüm kötülüklerimize severek sarılıyoruz, bırakmıyoruz belirli hatalarımızı sırf manaları çok derin diye.. Kendimizle yüzleşmekten korktuğumuz sürece başkalarının yüzünden düşen binlerce parçadan toplama maskelerimizle hiç üzerimize alınmadığımız yaşamlarda türlü türlü hatalar yapıyoruz. Umursamadan.. [Kısa bir deneme yazısıdır, devamı makalemizde. İyi okumalar.]
Birçoklarımız için kitaplar tutku, birikim, yığılım, yaşamın en güzel parçası. Aklımızda birikip şekillenen cümlelerden sonra kitaplıkta birikip süslenenler grubunda. Kimileri için ise kitaplar tamamen düşlerden, hayallerden, yokluktan, yoksulluktan ibaret. O yüzden kitaplığınız olmasın, kitap hediye ettiğiniz çocuklar olsun. O yüzden kitaplar satılmasın hediye edilsin. Dünyanın cehaletini parayla satarak aydınlığa çıkaracak insanlara inat kitaplar metalaştırılıp insanların kitaplıklarında rezil edilmesin! [Kitaplarla ilgili kısa bir deneme bağlantıdadır. İyi okumalar.]