MeoDeneme - Paramparça İnsanlar

Karmakarışık bir toplum yapısının içerisinde basitlik dahilinde hayatta kalmak istiyoruz, kah sosyal tembelliğimizden kah bencilliğimizden.. Yüzlerimize insanların kötülüğünden, yanlış fikirlerinden ve gereksiz otoritesinden koruyacak maskeler takıyoruz; sonra o maskeleri tenimiz halinde katılaştırıyoruz. Her yeni maskede sertleşen bu vücut duvarımızı bazen paramparça ediyoruz anında. Sonuç, yeni bir insan.

  Sonuçta kendimizi korumak adına, kendimizden kaçarken en sonunda kendimizi bulup kendimizden korkuyoruz. Durumun özeti bu. Ancak bizi bu denli güçlü haldeyken parçalayan etkenleri konuşmak gerek. Sırayla bahsedelim birer birer:

  Aşk, ilk ve en büyük virüs. Tanrının insan aklının kendi soyunu tüketmeye yeterli olduğuna kanaat getirdiği gün kendi elleriyle beynimize serpiştirdiği büyük bir yazılım hatası. Yüzümüze çaldığımız tüm duygusuzluk duvarlarının, geçmişten getirdiğimiz tüm pişmanlıkların, geleceğe taşıdığımız tüm kararlılıkların bir anda gözlerimizde tetiklenen güzelliklerle ruhumuzda tuzla buz olduğu bir patlama misali.. 

  Benlik, beynin kontrol dışılığının beynin kontrol tutkusuyla dans ettiği karmaşık bir derinlik. Tüm maskelerimizin, kontrolümüz esas kaynağı iken öte yandan bizi aşk gibi tanımsız karmaşalara, sevgi gibi inanç dolu kural kayıplarına iten ilginç bir dengede yüzyıllardır. Parçalayan, delirten, ayakta tutan, yaşatan her yönüyle bizi parçalardan bir araya getiren bir isim yaratma işini eline almış bir egoyuz hepimiz; tek tek..

  Bilgi, bir nevi süper güç! Bir nevi kısmı en kötü yanı.. Dünyanın en kötü ve en iyi kısmını barındıran her özelliğimiz kaynağı. Bir bütün olabilmemizin ve paramparça dağılabilmemizin tek yöntemi.

  Toplum, yalnızlıklarımızı biriktirip büyük birer yalnızlık topluluğu haline getirip birbirimize sıkı sıkı sarıldığımız o yüce oluşumlar. Şans eseri doğumla dahil olup, sahiplendiğimiz bütünlükler silsilesi.. Her ne kadar birbirimize sarılmak için çok güveniyor olsak da en büyük dağılmalarımızın kaynağı, en büyük tehlikemiz. Bütünleşmeye çalıştıkça bizi parlaçayan vazgeçilmez bir yönümüz toplumlar.

  ...

  Yukarıda listelediğim tüm özelliklerimiz bizleri güçlendirme amaçlı görünüp bizi paramparça eden yanlarımız. Umutla direndiğimiz nefes alma yarışında kendimizi birçok kez tökezlerken izlemek hoşumuza gitmemesine rağmen, kendi elimizle buna zemin hazırlamak için biraz aşka inanç, biraz benlikten şüphe, biraz bilgiden kaçış, biraz toplumsal kaygı yetip artıyor bile. Birikiyor hayal kırıklıklarımız devasa bir mutsuzluk-umutsuzluk dağı halinde. Dağılmaya yüz tutmuş bir evrende sade bir bütünlük arayan umutsuz insanlarız hep birlikte.

Meo - 2015
MeoEdebiyat Denemeler Blogu