MeoDeneme - En Büyük Sınavımız
- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Yaşamlarımızın anlamsız boşluklarını bir araya getirdikten sonra bulamadığımız sonuçların iyi ve kötülüğünü bir sınava atfetmek en garip huyumuzdu. Başarılı olsak, sınav-savaş kazanmış komutan; başarısız kalsak sınavdan anlam çıkaranlardık! Hiç değişmedik, hiç değiştirmeye çalışmadan aynı yollardan milyarca kez bıkmadan geçtik. En büyük resme göre ise, tamamen sınıfta kalmıştık..
Başarabildiğimiz tek şey, kalabalık ve yalancı yaşamlarımızdaki sorunları sorulara dönüştürmek; veremediğimiz her bir cevap için evrene bir dua daha göndermekti. Çaresizliğimizi anlamdırma yeteneğimiz güçlülük gibi görünen düşünebilmenin en boktan yan etkisiydi. Ağlanıyordur pasifliğimize, aktifliğimizin yorgunluğunda ölürken! Boşa gitmiş, yitmişler yığınına medeniyet; cezalandırılmış çocukluklarımıza nesiller diyorduk.
Yürüsek yeterdi; durduğumuz yerde öldük. Koşsak kafiydi; durağanlığımızda düşündük. Üşüsek yeterdi biraz bu insan yalanı sıcağı toplumlarda; yandık cehennemi uzaklarda tanımlarken tam içerisinde. Yaşadığımızı zannettiğimiz her seferinde yeniden ve yeniden öldük. Sonuçta sınav yapıyorduk kendi aramızda, saçma sapan bir yarışın içerisinde ispat bahanesiyle pasif kalmışlığımızın suçunu başkalarında, birbirimizde arıyorduk. Aramakta hiçbir sorun yoktu aslında, en kötüsü her seferinde buluyorduk! Buydu bizim sınav notumuz.
Meo - 2017
MeoEdebiyat Denemeler Blog
'Mehmet Şentürk
