Aforizmalardan sıkıldığım dönemlerde roman yazımı önceki sancılardan bir kısmı olarak yazdığım denemelerden oluşan alt blogumuz. Makaleler DeviantArt görselleri ve ilgili videolar ile desteklenmektedir. İyi okumalar.
"Kavramlarım - Sözde Düşünceler" birkaç yıl öncesinde başlattığımız bir deneme projesidir. İçeriğinde basit ve genel kavramlar hakkında kısa denemeler mevcuttur. Severek okuyabileceğiniz sadelikte ve felsefi derinliktedir. İyi okumalar.
Devam...
"Yazman gerekiyorsa, yazacaktın. Okuması gerekenlerin sorunu olsun artık kalan her şey.." Kimsenin okumayacağı bir kitaptır yaşam. Kimsenin senin kadar içten yaşayamayacağı kadar gizli, sıradan ve sana ait.
Devam...
Yaşamlarımızın anlamsız boşluklarını bir araya getirdikten sonra bulamadığımız sonuçların iyi ve kötülüğünü bir sınava atfetmek en garip huyumuzdu. Başarılı olsak, sınav-savaş kazanmış komutan; başarısız kalsak sınavdan anlam çıkaranlardık! Hiç değişmedik, hiç değiştirmeye çalışmadan aynı yollardan milyarca kez bıkmadan geçtik. En büyük resme göre ise, tamamen sınıfta kalmıştık.. [Kısa bir denemenin devamı bağlantıdadır.]
Karda yürüdüm gizleneceğini zannettiğim izlerin arasında, herkesin izlerinle kirlettiği sokaklarda, aslında tüm izlerin güvenli birer adım atma yeri olduğunu fark ettiğim bu zamanda. Mayınlara basılmış havası veren oynak kaldırım taşlarına gizlenmiş su birikintileriyle savaşa savaşa.. Yaşamın kirli anlamını gizleyemiyor artık hiçbir kış mevsimliği beyazlaşma! [Kısa bir deneme yazısı bağlantıdadır. Keyifli okumalar.]
Orada bekliyordu, rüyalarımda, duygularıma ve cümle sonlarımda; asla öznesi olmayacağı yalan yanlış hayalleri.. Orada kalıyordu, geçmişimde, hatıralarımda ve gece yarımlarımda; asla gerçeği olmayacağı saçma sapan odalarda.. Orada sevdim, dualarımda, inançsızlığımda ve inkarlarımda; asla inanmadığım bir ilahenin kanatlarında çoktan uçup gitmişti. [Devamı bağlantıda, iyi okumalar!]
Herkes yaşamaya çalışıyor, yaşayabilsek yeter-yeterince. Herkes zeki doğmuyor, akıllı olsak yeter-yeterince. Yaşam herkese adil değil, eşitlesek durumlarımızı yeter belki de. Anlamıyor zaten kimse kimseyi, biz anlayabilsek başkalarını o bile yeter. Yaşamıyor zaten herkes rüyalarını, kurabilsek yeter doğru ve gerçek yaşamları. Kimseye yetmiyor ki verilen, teşekkür etsek biraz bir ilahi düzene yenileri hep geliyor yeterince.. [Konuyla ilgili kısa bir deneme bağlantıdadır. İyi okumalar.]
Dünyaya güzellikler açmaya müsait, tutup sahiplenmeyin sosyalliğin ovalarına saçtığınızın merhabaları. Siz yalnızca bir diğer çiçek olabilirsiniz, her güzel hisse aşkla sarıldığınızda bahçıvan olmaya kalkışmayın.. Sizler yaratmadıklarınıza sahip çıkmaya çalıştıkça emanetlerinden olan sahipsiz ruhlarsınız, bencilliğinizi çok da abartmayın. Bırakın gitsin, içinizdeki çiğlik. O zaman büyüyeceksiniz. [Konuyla ilgili deneme bağlantıdadır, iyi okumalar.]
Öncelikle ve incelikle yaşamınıza ilmek ilmek ördüğünüz öncelikleriniz var; tüm kalanları umursamadığınız bir körlükte.. Sezgilerinizde ve sevdiklerinizle yaşamınızda koşturduğunuz bir parkur var; tüm yanlarınızı unuttuğunuz bir cehalette.. Sıraya koyduğunuz bencillikleriniz var birer birer önünüze döktüğünüz. İşte bu sizin özet varlığınız ve izdüşümünüz. (Kısa bir deneme yazısı bağlantıda. Keyifli okumalar.)
Beni neden göremiyorsun, ben sana göz karartıcı bir parlaklıkla süper novalar gönderdikçe? Beni görmen bu kadar mı zor acaba; gözlerini aşkla kapatabildiğin o gözyaşı yalnızlığı saatlerinde? Beni görmen için bakman gereken yerin ne kadar çok kendilik içerdiğini anlaman için kaç yaşam geçmesi gerekiyor mesela? [Çok sorulu bir deneme bağlantıdadır, başlığa veya resme tıklayarak okuyabilirsiniz..]