MeoDeneme - Yakarışlarımız

  İnsanoğlu var oluşun gayesini çözmekle, sayısız kez yok olmak arasında geçen çetin savaşları boyunca bir eli gökyüzünde bir eli toprakta inançla doğa arasında kalagelmiştir. Tüm bu yakarışlarımızın genellikle sebepleri, sonuçları ve hataları olmuştur, olmaya da devam etmektedir. 

  Yakarış dediğimiz şey, kaçınılmaz olarak inançlara boğulan ve yaşadığı çevreye, doğaya, olaylara ve insan ilişkilerindeki rastlantılara anlam vermek üzere insanın tanrılarla-dünyasıyla birebir ilişkide olma halidir. Duaların ortak dilleri vardır ve yalnızca insan yaşamında köşeye sıkıştığı belirli dönemlerde kendisini ilahi bir mertebede garantiye almak üzere kullanılan, zaman zaman da kutsallara isyan etmeye varan bir psikolojik yansıtma yöntemidir. 

  İnsan kendisine ait hiçbir doğruda hiçbir kutsalı veya gerçeği araç olarak kullanmazken; kendisinden dahi dışladığı kendi kötülüğünün, kendi yıkımının ve kendi sistemlerinin sonucu olarak ortaya çıkan tüm olumsuzluklara bir açıklama getirmeyi kendine görev addeder. Bu yansıtma içeren görevinde ise, tüm inançlarıyla kutsal bir alışverişe girişen insanoğlu kendisine yönelmeyen her cevapsız soru için belirli bir ruhsal öfke biriktirir. Aynı öfkeyi insanın yaşama karşı kayıtsızlığına karşın, ölüme karşı hissettiği çaresizlikte de görebilmek mümkündür. Yaşamayı öğrenmeden yaşlanan her kötü kalp, ölmeyi öğrenmek adına iyilik taklidi yapacaktır. Yaşamayı beceremeden öldüren her kanlı el, ölmeyi göze aldığında huzura, mutluluğa ve insanlığa elini uzatır. Sanki hiç yaşanmamışçasına.. 

  Yalvarışlar, yakarışlar, gözyaşları ve çığlıklar gelmiş geçmiş tüm tanrıların kutsal filtrelerinden geçmeyecek kadar çıkarcı oldukları için birçoğu yanıtsız kalır. Bunu kendine ispatlayamayan her insan umutsuzca ölür. Kendi içinde parçalanır ve kendisini kandıramayan her hali için biraz daha yaşamın yapay kavgalarına sığınır. 

  Özetle; yaşamayı öğrenmek, inanmayı öğrenmekten daha zordur; yaşamda bir şeyler başarabilmek, yaşamın tamamını kutsallara yalvararak geçirip, şansına gelen her şeye teşekkürlerini sunmaktan çok daha zordur; ölmeyi kucaklamak yerine, yaşamdaki basit arzuları kucaklayıp tüm bunları boktan yaşamları üzerinde kutsal bahçelerde kendilerine sunulacağına inanan binlerce ikiyüzlü kötülük timsali insan, kendi bildiği herhangi bir kutsal ile amansız bir pazarlığa girişir! Asıl yakarış budur, asıl mutsuzluk, asıl çözümsüzlük bu. O yüzden insan çözemediği her bilmeceye aşık olur, çözebildiği her ayrıntıyı unutur ve çözümsüz bir ölümsüzlükteki cehaletinde tanrılara bile küfürler savurur en içten dualarındaki bencillikte bile-yaşadığı cennet bahçesi olan dünyadaki tüm çiçekleri koparıp, tüm ağaçları keserken hiç düşünmeden..

Meo - 2016
MeoEdebiyat Denemeler Blogu
'Mehmet Şentürk