MeoDeneme - İçimizdeki Savaşçı

  Sessiz kalan bir yanımız var, pusuda bizi avlamak için her seferinde yürüdüğümüz bu sözüm-ona kader yolunda.

  Çığlık atan bir yanımız var, ne kadar ağdalı olsa da cümlelerimiz bizden çok daha fazla vahşet çığıran bir açlık içinde kötülüğün kumlarına gömülüyoruz çırpındıkça.

  Gözümüzden kaçan yanımız bu vahşi insan. Karnı aç, gözü aç, meraklı, korkak, saldırgan ve kendinden emin havyanlar gibi milyarlık bir sürünün içinde kayboluyoruz. Bunun farkında olmayacak kadar yoğun ve kalite bir farkındalığımız var, bizi hayvanlardan ayırdığını zannettimiğiz. Ancak, gerçek hayvanlardan farklı olarak, yalnızca açlık, susuzluk, üreme değil bizi kontrol eden vahşetimiz. Çok daha karmaşık arketiplerin kölesiyiz. Çok daha basit vahşiliğe tapmaktayız yüzyıllardır. Değişemiyoruz, bunun acısını çıkarıyoruz milyonlarca cesetten! Biz kendi türünü avlamak için her türlü bilinçaltı donanımı içselleştirip, cesareti katliamla, inancı savaşla, tutkuyu yaralamakla, bencilliği kötülükle yoğurup Tanrıların dünyaya bırakıp gittiği en büyük lanetiz.. 

  Farkında olmak değil bunu ifade etmek bile, çünkü asla bunun farkında olmak bizim görevimiz değil. Anlamsız yaşamlarımıza kurguladığımız tüm iyiliklerin arkasında saklı bir vahşi olarak en modern zincirlerimizin üzerindeki en büyük baskı bizleriz. Ne zaman birazcık anlam katıverseler içimizi kemiren dürtülere, her yer kan, her yer gözyaşı. Dünyayı paramparça ederek düzen kurmaya çalışan ilk ve tek salaklar biziz. Bu duruma şöyle bir bakabilecek kadar akıllı, bunu göremeyecek kadar fazladan akıllı olanlar da biziz. İşte içimizdeki savaşçının ruhumuzun kanlarını döktüğü savaş alanı bu. Kılıçlarımız var birkaç tane, insanlık, barış, eşitlik, sevgi, aşk gibi gereksiz abartılı anlamlarla eşleştirdiğimiz. Çok parlak kutsal beyaz renkleriyle sanıyoruz ki her iyi niyetli savaşı kolayca kazanabileceğiz.. Binlerce kez denedik, milyonlarca kez öldük, milyarlarcamız toprak olduk. Hala bu aptal savaşın galibi sanıyoruz kendimizi. Ne acı.

  Dünya üzerindeki bunca kötülüğü bir "şeytan" kelimesi üretecek alt etmişiz biz. İçimizdeki savaşçının en büyük zaferini biz anlamlara dağıtarak binlerce kavram üretmişiz. Böylece, kolayca ölebiliyor, öldürebiliyor, can yakıyor ve olup olmayacak bütün yalanlarımıza kendimizi tutkuyla inandırıyoruz. Bunu yaparken o kadar doğal bir manipülasyona uğruyoruz ki vahşi yanımızdan gelen, asla sorgulamıyoruz. Asla sorgulamayacağız. Asla!

Meo - 2015
MeoEdebiyat Denemeler Blogu
'Mehmet Şentürk