MeoDeneme - Düşüşler ve Doğruluşlar

  Hepimiz sembolik ve fiziksel bir yürüyüşün içerisindeyiz yaşam denilen ilerleyişin zaman-mekan döngüsünde. Öyle ki yürümeyi öğrenesiye kadar çoğunlukla ölmüş oluyoruz; düşüşlerimiz ve yeniden yerimizden doğruluşlarımız, yani yürümeyi daha az bilişimizi her kabullenişimiz bizi daha güçlü kılabiliyor ancak..

  Tüm olumsuzluklara rağmen saatlerin kanatıcı savaşlarının en anlamlı mesajlarından biri düştükten sonra doğrulabilmek, ayağa kalkıp yeniden yürüyebilmek. Yaşamın anlamlarını kırıp dökebildikçe yeniden yapılandırmacı huzursuzluğumuzun içerisinde tekrar tekrar sarıldığımız bir gelecek kaygısı güdüyoruz. Benciliz her saniyemizde, başkalarına yaşadığımızı düşünmenin hemen ertesinde.. Düşüyoruz, takıldığımız eşikler önemli oluyor; doğruluyoruz, adım atabilimişiz efsane kabul ediliyor; yaşıyoruz, anımsadıklarımız bizi biz yapıyoruz; ölüyoruz, hiç kimsenin de umrunda olmuyor.

  Öyle farklı anlamlara sardık ki kaderlerimizi, sanıyoruz yeniden doğabileceğiz ölsek bile. Dünyanın gelmiş geçmiş en büyük yalanlarını yaşam amacı yapabilecek kadar ölü yığınlar halinde yaşıyor ve tüm bu yıkılmış modernite kalabalığının içerisinde her bir farklı topluluk olarak yeniden doğrulacağımıza inanıyoruz. Güneşi doğuran ve batıran büyücülerimizden imparatorluklarımıza geçişte tek öğrenebildiğimiz şey bencilce tüm yaradılışı ve yaşamı kendi ideallerimizle yarattığımızı ve yeniden yaratabileceğimizi düşünmek sadece. Abesin en iştagali de gerçek oluyor haliyle. Öldükçe yaşam boyunca, yeniden doğacağına inanan ölü ancak nefes alabilen ruhlar; sustukça yeniden konuşabileceğini sanan sağırlar milliyetlerinde yaşıyoruz. Özgür olduğumuzu sanacak kadar neşeli haspolunmuşlarımız. Mutlu olduğumuzu varsayabilecek kadar toz rengi tüm tutkulu yanlışlarımız. Tutulduk gidiyoruz her hakükarda düşe kalka. Tek önemli kapsamı da bu aslında, yaşayabilmenin başarısı içerisinde başarısız sonuçlarız! Başarılı sayabilmeyi çok iyi biliyoruz basitçe.. Bencilce.. Gereksizlikle..

  Değişmez bir yuvarlanma içerisinde, tüm keskin doğruları bütün yuvarlak hatlarımızla törpülüyor, cehaleti kutsuyoruz sessizce. Yeniden öğrenebilir belki umuduyla, her şeyi bildiğimiz o yüce sansırıyla.

Meo - 2017
'MeoEdebiyat Denemeeler Blog
Mehmet Şentürk