Karanlıktan korkmuyoruz biz, karanlığın arkadasında açıklayamayacağımız boş inanışlarımızdan, kendi huzursuzluğumuzdan korkuyoruz. O yüzden karanlığın ardındakiler yönetiyor sanıyoruz bizi, oysa karanlığın ardını da biz bizler çiziyoruz. Zihnimizle.. [Konuyla ilgili bir deneme linktedir, iyi okumalar.]

Deli bir dünyaya düşmüşüz, deliriyoruz küçüklüğünden büyülenirken bu büyüklüğüne. Kapana kısılmış olmanın özgürlüğünü yaşıyoruz, sınırlar üreterek kendimizce. Dedik ya deli dünya.. [Birkaç paragraflık bir deneme ve minik bir müzik hediyemizdir. Kahveler hazır mı?]

Gündüz düşleri.. Algımızın uykuya dalmadığının en güzel göstergeleri. Aklımızın bedenimizi unutup, kendince gezintiye çıktığı ve bizi yaşamda tutan, karanlık bir toplum içerisindeki kendi çiçek bahçelerimiz. (Konuyla ilgili deneme aşağıdadır, ayrıca dinlendirici bir müzik videosu da eklenmiştir. İyi okumalar)

Gerçek olamayacak kadar uzundu hayaller, esnektiler. Eğip büktükçe gerçekliklerimizi, artık hangisinin gerçek olduğunun farkından çok uzakta bir yerlerde bekleşir dururduk. Ne zaman ki rutinin dışında güzelliklerin olduğu ovalarda gezinse gözlerimiz, artık eskisi gibi göremez hale gelirdik olanları. [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

  Doğal olarak bizleri programlayan ülkelerimiz vardı, önce birkaç odalı, sonra birkaç bahçeli, birkaç sokak ardından, birkaç sınıf, birkaç mahalle, birkaç farklı şehir. Asla sahiplenemedik hiçbir yeri bizi biz yapan o kaldırım taşları kadar, o koşuşturup durduğumuz arsalar, okul bahçeleri kadar. Bizleri hazıra alıştıran büyük bir sevda hatasından doğup mutsuzluğun kurumuş dallarına basa basa yürürdük kendi ayakaltımızdaki çıtırtılardan korkup. [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Zaman zaman not olmak gerek, alışılagelmiş şekilde sağa soğa eleştiri yağdırıp herkese, her şeye not vermek yerine. Bir not alınacaksa, en güzelini kendine yazabilir sadece. Ben buraya iliştireyim bir 15 kadar not. Kimin kimden ne alacağını belli olmaz, belki de sizi teğet geçmez bu listelerden biri de. İyi okumalar.

  Cahillik ve cehalet konusunda hiç görmediğiniz açılardan modern bir bakış açısıyla deneme yazdık. Bu tür felsefi yazılar ile ilgilenen dostlarımızın görüşlerine sunalım istedik. Bu kez farklı bir açıdan klişelere kapılmadan yaklaştık, umarım beğenirsiniz. [Deneme yazımız biraz uzun olduğu için müziğini de eklemeyi unutmadık. Üst kısımdan dinlemeye başlayabilirsiniz.]

  "Takkeyi önüne koyup düşünmek" diye bir deyiş var eskilerden. Şimdilerde pek de şapkamız, takkemiz kalmadığına göre önümüze alıp gereken ve başımızın üzerinde yeri olan maskelerimizden bahsetmek en iyisi.. Bu deneme çalışmamızda maskelerimizden bahsedelim istedik. [Müziğimiz de var konuyla ilgili, denemeyi okurken dinlemeniz için.]