MeoDeneme - Damarlarımda

  Damarlarımda bahar gibisin, çiçek açıyor parmak uçlarım. Göz bebeklerimde yarattığım rengarenk evrenin merkezindeki kara delik gibisin, savruluyorum senin varlık katmanlarına-farklı ve yeni bir bilinmeye. Aramızda mesafeler oldu, olacak elbette-sen mesafelerin kesişim noktası gibisin, buluyorum seni her zaman ruhumun kılcal derinliğinde.

  Ruhumundaki yalnızlıklık kanserinin anlık çaresi gibisin, farklı bir renkte, farklı bir lezzette, faklı bir tehlikede başka bir his kanserine dönüşmüş ve ölümsüz olan. Ölümsüzlüğün çaresini bulmuş bir halde umutlarım, sonsuz kadar umutla seni besliyorum. Sıkı sıkı sarıldığım yalanların tek doğrusu sensin! Sıkı sıkı tuttuğum dilimin çözülmesi, derin derin düşüncelerimin huzurusun her saniye. Karmaşalarımın yarattığı güzel bir evrensin. Kargaşalarımın arattığı huzurlu bir sonbahar.. Gözlerimin daldığı akşam güneşisin, her günümde.

  Umut olup bileklerimde açıyorsun, tırmalıyor sessizlik şimdilerde sensiz. Özlemin kan kaybından bayılmak gibi. Yokluğunda hiç çaresi olmayan bir ruh hastalığı gibi. Aradığım, çaremi taşıyan tek bir kan grubu var, o da senin sesin!

  Yarınım olmayacaksa da, dünüm solmayacaksa da ben kendimi adayacağım bir zamanda, ben aynı kaderin damarlarının çatlaklarından sızmaya devam edecek bu yaralara asla pansuman etmeyeceğim-sensiz. Ya seninle sağlık, ya sensiz kansızlık bu yaşam. Ben ya yaşayacağım ya da öleceğim sen kaybından. Çok da önemli değil..

Meo - 2017
MeoEdebiyat Denemeler Blog
'Mehmet Şentürk