İnsanlar bildiği kelime kadar konuşabilir ve düşünebilir. Ancak, bu genel tespit asla insanları bilmedikleri hisleri yaşamaktan veya o eylemleri yapmaktan alıkoymaz. Örneğin, Almanca'da çok güzel bir duygu birleştirme ifadesi var 'Schadenfreude'. Nedir? Ne anlama gelir? Bizde niye eksik? Kısaca değindik. Keyifli okumalar.

Zaman aynı hızda akan bir nehir, bizlerse küçük anaforlarında hapsolmuş ve ilerlemeyi anaforun çemberinde dönmek zanneden garip yaşam türleriyiz. Zamana inat etmenin bedelini ağır ödüyoruz. Ölümle.. [Kısa bir deneme yazısının devamı bağlantıdadır. Keyifli okumalar.]

Köprüden eminiz, adımlarımızdan da. Yaşamdan eminiz, ölümden keza. Bilemediklerimiz bizim canımızı sıkan, bilememeye alışmışlığımız bize buhran! (Devamını okumak için bağlantıya tıklayın.)

Futbol yalnızca 45 metreye 90 metrelik yeşil bir sahada, parlak ışıklar altında o ışıltılı yıldız futbolcuların genç dimahların hayallerini süslediği bir spor olarak kalmıyor ziyaret ettiği ve sevildiği hiçbir toplumda. Ülkemizde de çocukluğumuzun köy meralarında koşturmacayla, sakızlardan/ciplerden çıkan ve biriktirilen futbolcu kartlarıyla özgürlüğümüz dile gelişiydi futbol, akşam sokak aralarının samimiyeti, tenefüslerin tatlı endişesi, zamansızlığın ve imkansızlığın futbolla yuvarlandığı zamanların gençleriydik her birimiz.. İşte o günlerde, futbol edebiyattı! [Kısa bir deneme yazısı bağlantıda. Keyifli okumalar.]

Evrenin büyük karmaşasının rastgeleliğine anlam aramakla geçti ömrümüz.. Rastgele bir zamanda, rastgele bir coğrafyada, yıldız tozlarının bize hediye ettiği bu dünya kavuşmasında hep düzen aramakla geçti medeniyet adı verdiğimiz merak yığınlarımız. Hiçbir zaman rastgele var-oluşumuzu kabul edemedik, rastgele fikirlerimizin içinde kurduğumuz aklın cehenneminde tutarlılık satmakla geçti bilgeliğimiz. [Evren ve yaşama dair bir deneme yazım bağlantıda, keyifli okumalar!]

Yaşam dengeler bütünü, insan parçalar yap-bozu ve zaman belirsizliğin tozları evrenin her köşesinde. Geçmiş ne kadar uzaksa karanlığın bu denli hakim olduğu evrende o kadar parlak görünüyor cılız umutlar; öte yandan gelecek de bir o kadar karanlığa bürünüyor evrenin karanlık ruhuyla dolmuş insanoğlunun psikoruhsal dünyası.. [Kısa bir deneme yazısı bağlantıda. Keyifli okumalar.]

Batmış bir gemi gibi.. Solmuş bir çiçek, dönmüş bir gün, uyumuş bir gece. Gün dönümü gibi insanın ölümü, yarın yenisi gelmeye hazır bir doğal döngü. Bu döngünün ahengiyle, insan gelecek gelecek karanlığın belirsiz laneti arasında bitmez tükenmez bir stres var, yığılmışlık ve tutarsızlık.. [Yaşam ve ölüme dair kısa bir deneme yazımız bağlantıda. Keyifli okumalar.]

Öz ve saygı birbirinin tamamlayanı, tamlayanı ve kişinin neredeyse tamamı! Sorun şu, öz(ben) de saygı(biliş) da başkalarıyla, başkalarından, başkalaşım dahilinde kodlanmaya, vurgulanmaya, törpülenmeye, örselenmeye ve dövülüp şekillenmeye çok müsait. [Kısa bir deneme yazımı bağlantıda. Başlığa tıklayarak okuyabilirsiniz.]