Zamanla duymaya başlarsın, binlerce yıldır bıkmadan usanmadan olduğu gibi, artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığı vurgularıyla başlayan o basit tekrara girecek yaşlara gelenlerin pişmanlıklarını, yaşayamadıklarını. Eğer bundan birkaç sözcük önceki o altı yaş sendromunda, çok da derinlere dalmasan bile, kendince bir hiç kimselik gerçekler silsilesi yaşayabilmişsen, hak verirsin karşındakine. [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Bir karaağaç altında üç tane fidan gömen bir kadının son fidanlarından biri olarak büyüdüm ben. Üç ölü umudun yıkıntıları altında yeşerdim dualarla. Ne zaman o büyük ağacın altına gitsem, ne zaman gözlerimle birkaç isimsiz taşı arasam aklıma hep kurumuş fidan kökleri gelir. Doğaya gelip doğaya giden isimsiz ağaçlar, her birinin solmuş yaprakları, solmuş hayaller ve solmuş hayatlar tüm isimsiz düşüncelerimize ve bize aitmiş gibi..

En fantastik yalanlardan çok daha iyidir en basit gerçekler, ve en basitleridir duyguların en karmaşık görünen insanlar hiç acımadan bulma yolunda ömür feda ederler. En karmaşık anlar bazen, çözülüverir cevabı aşktır mesela en basitinden.. 
-Meo

Biraz Arı Biraz Kelebek, Bu Bahar Bize Yetecek!
-Meo

Çok da önemli değil bazen soluyor olan doğanın ölüm çığlıkları, onlar aslında son rekatta secdeye düşen ruhsal aşkın son duaları. Çok şey gerektirmez hayat biraz sen, biraz ben. Varsa yanında meze niyetine dünyadan gözlerine yansıyan güzellikler, sarhoş olmaman için sebep artık yoktur. Biliyorum yapayanlış öğrettiler eskiler, sarhoşluk bütün kötülüklere analık etmiş diye, hiç kimse de dememiş ki en güzel sarhoşluk doğanın içindeki derin-temiz bir nefes dolusu oksijendir diye.

    Altı yaşından daha iki gün almış, daha yaşından gün almanın ne olduğunun farkında olmadan önünde duran irili ufaklı oyuncaklara bakarken aklından geçenler bir yana, heyecandan ellerini titreten hayallerdir büyümek. [Denemenin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

     İNSAN psikolojisindeki büyük çapta yenilgilere gebe olan basit bir hatamızdı karamsarlık. Yaşadığımız çevrenin farkına vardığımız o öğretilen dönemdeki çaresizliklerimizin, kendi başarısızlıklarımız, aldatılmalarımız ve de geleceğin o karanlık sonucuna olan itikadımız sayesinde çok güçlü hale gelmiştir yüzyıllardır bu karanlık odalarımız. [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]

     MUTLULUK adında iğrenç bir mutsuzluğa sahibiz bizler bu modern çağlarda. Eskiden insanların yaşayabilmeyi mutluluk olacak görecek kadar hızlı tüketildiği savaş çağlarının ardından, insan odaklı düşünsel bir toplumsal statikte mutluluk en büyük ve en güçlü kavramlardan biri halinde. [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]

     Tabularımız var bizim. Acımadan tenimize batırılmış iğnelerin sayısına bağlı olarak kendimize çelikten duvarlar örüp kendimizi koruma altında hissettiğimiz.

     Tabula rasa olarak adlandırılan o boş ruhlarla geldiğimiz dünyanın bizlere hediye ettiği gönüllü bir hürce yaşamının beynimizdeki ismi olan tabularımız. [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]

    KAVRAMLARIN en ağırlarından birini çekmişiz sinemize senelerce. Özlemek. Nedir diye sormadan bir sözcük ezberleyiverdik ya, kime söylesek kendince mutlu olabiliyor diye-o da isterse-sırf bir kısmı da karşılıklı geliyor diye… ‘Ben de’ dedi birkaç saniye uzakta belki de hiçbir yerinde senin zerren olmayan insanlar, özledik varsaydık peşin peş! [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]

     BENİ en çok üzen şeydir kavramlarım. Beni benden alıp başka başka manaların labirentlerine gömen, üzerime karanlık bir bencillik perdesi çekip, bilinçaltımdan kara bulutlar gönderen karmaşık tasarımlarım. Benim, seni senden alıp başka kişilere dönüştürebilecek kavramlarım var. Anlatırım.. [Denemenin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]