Duvarlarından yalnızlık sızan,
Karanlık bir kaledeyim, yıkık viran.
Krallığımda sadece birkaç ben var,
Yıllardır beni koruyan..[Yalnızlık üzerine kısa bir şiir denemem, iyi okumalar.]

Bir gün oturup karşısına söylecektim bildiklerimi,
Anlamasını bekleyecektim sade.

Bir ara bulacaktım kendisine kavuşmak üzere,
Sarılıverecektim ellerine,
Aşk tazeleme niyetine, gencecik kalacaktı yine karşımda. [Şiirin devamı bağlantıdadır, resme veya bağlığa tıklayarak açabilirsiniz.]

Biz henüz tanışmadık sizinle,
Akıl artığı bu dehlizlerde, 
Ruhumuza sıkışmış birer maskenin ardında gizliyiz,
İnsanlık diyetimizde. [Şiirin devamı bağlantıda, iyi okumalar.]

En güzel renkleri bahara gömdüm,
Sarının en güzel tonu yalın ayak yürüdüğüm tozlu yollarda kaldı.

En karanlık kışlara gittim kahvenin tonlarında,
Tüm fallara birkaç birikmişlik yükledim. [Şiirin devamı için başlığa tıklayın!]

Kalabalık bir dünyaya doğuyor herkes,
Genelde tek başına.

Acımıyor yalnızlık hiçbir zaman,
Ne bebeğin ne büyüğün göz yaşına. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Nükleer hislerimize doğru,
Gidiyoruz yıkımlardan kalma umutlarla.

Henüz maskesiz gezebiliyoruz diye,
Doğayla aşık olabiliyoruz,
Bize kalan kısmi doğallıklar içinde. [Şiirin tamamı için başlığa tıklayın.]

Aklımızda kocaman bir çöl,
Kumullarımız tüm düşüncelerimiz.

Aradığımız bir adet felsefe taşı,
Tüm fikirlerimizi ideallere dönüştürmeye.. [Felfesi yaşam yaklaşımına dair şiirimizin devamı bağlantıladır, iyi okumalar.]

Düşlerin dallanmış,
Hislerin budak budak.
Sözlerin kanatlanmış,
Gözlerinde gökyüzü,
Bu aşk ormanının büyüsü.. [Konuyla ilgili şiir bağlantıdadır, Devamını Oku kısmına veya Başlığa tıklayabilirisiniz. Paylaşım ve yorumlarınızı bizden esirgemeyin.]