MeoŞiir - Gizli Bahçe
Öne Çıkan- yazı boyutu yazı boyutunu küçült Yazı boyutu büyüt
- Yazdır
- Eposta
Gizli bir bahçemiz vardı bizim,
Dünyanın tüm açılmış çiçeklerinin üzerinde.
Gencecik bir dünyamız vardı,
Ruhlarımız mutluluk duasında dizlerinin üzerinde.
Çocuk heveslerimizin esiriydik,
Henüz aşık olduğumuzdan bile habersiz.
Atmosferin yokluğunda,
Yalnızca kendi korkularımızı soluyorduk gece yarıları.
Büyüdükçe küçülüyordu, gözlerimizde büyüttüklerimiz,
Yaş olarak topluyorduk en içten hasatları.
Gizli bir sözümüz vardı,
Tutmayacağımızı yeni anladığımız.
Herkese açık bir aşk tohumuydu çocukluk,
Hangi bahçeye eksek, kokusunu alamadan bahçivanlığı bıraktığımız.
Herkesten sakladığımız bir kırgınlık,
Denemeyle yanılmanın arasındaki çekinceydi hesaplamalarımız.
Meo - 2016
MeoEdebiyat Şiir Blogu
'Mehmet Şentürk