Yaşam evrenin büyük anaforuna kapılmış,
Aynı döngüde boğulan bir karadelik gibi.

Ne zaman doğsak,
Birini öldürmek zorundayız. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Kafama sıksam geçmişimi,
Yalnızca rengarenk kuşlar uçar şakağımdan.
Avcuma dökülür henüz yeni unutabildiğim,
Tüm güzel sözleri çocukluğun. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Karanlık bir dizeyim,
Aydınlık tek derdim.

Uyanıyorum yoksul,
Ağlıyor hep söz öbeklerim. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Bir sabah kahvaltısı huzuru,
Biraz kanlı haberler.

Bir Pazar uykusu,
Bombalı müjdeler. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Karanlıkta, 
Eskiden parladığı kanatlarıyla,
Düşmüş bir meleğin gözlerine sahip.

Yarımlıkta,
Eskiden tamamladığı tüm yalanlarda,
Düşünülmüş bir kötülüktü üzüntüleri. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Bu kez MeoEdebiyat blogumuza değerli bir şiir konuk olacak. Ariel'in Ritüeli blogundan ziyaretimize gelen Selenay Koçer imzalı nacizane bir şiirle gecemize renk kattık. Hiç Bitmeyek Şiir isimli eser aşağıdadır. Çok duru ve akıcı şiiri için kendisine çok teşekkür ederiz.

Daha demin,
Çok güzeldi düşüncelerim.

Bir araya getirmiştim tüm kötülükleri,
Bir kalemde, bir sözcükte ürkmüştü hepsi. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]

Yıllar oldu,
Bir damla aşk düşsün ruh çölüme.

Anlar oldu,
Bir damla travma olup düştü hasret gözümden. [Şiirin devamı bağlantıdadır. İyi okumalar.]