Zifiri karanlıkta yolunu bulabildiğin her yer evindir, bedbaht yaşamda her şekilde mutlu olabildiğin her kişi ise sevgilin.. Nefes almayı unuttuğun her zaman yaşam, nefese son kez ihtiyaç duyduğun an ölüm ve gerçeklikten her seferinde şüphe ettiğin her düşünce deliliktir. Evin karanlığın, aşkın emin oluşun ve yaşamın doğru zamanındır!
- Meo

Akvaryumda balık oldum, çocuktum. Bulutlarda balıklar yüzüyordu da düşmüyordu avuçlarımıza.. Büyüdük yağmur sulandı, bulutlar hep buhar. Ne anladım ben bu düşlerden, madem? 
- Meo

Hiç beklenmedik zamanlarda esiyordu saçları, rüzgarının nemini unutmuş çöllerine. Çıldırıyordu ruhumda tuttuğum sözcük tohumlarım. Hiç beklenmedik zamanlarım vardı benim, gizliden gizliye ummuduğum inançsız dualarım. Gelişi sürpriz, gidişi olağan.. [Konuyla ilgili deneme, yazımıza adını veren Teoman şarkısı eşliğinde bağlantıdadır. Başlık veya resme tıklayarak okuyabilirsiniz.]

Geçmişin buğulu hatıralarından geleceğin sislerine doğru korkusuzca atlayabilemekti yaşamak denilen. Hiç düşünmesek de hep planlasak da atıyorduk adımlarımızı nefes nefese, her nefeste..
- Meo

Kalabalıklarda yalnız olmak diye bir masal anlattılar bize, masallardaki kadar farklı ve güzel olduğumuzu kimse vurgulamadı. Aydınlık veya karanlık, en güzel tonlarımızın diğerlerinin kopya kalabalığından çok daha güzel olduğu kimse hissettirmedi bize.. Bak söylüyorum işte: kalabalıklar yanlışsa, doğru bir yalnızlıktır en kaliteli farklılık! Yalnız kalmamak adına değersiz kalabalıklara karışmayın, yalnızlığı göze alıp farklılıklara atılın; farklılaştıkça binlerce benzerinizi bulacaksınız.
- Meo

Not: Fotoğraf alıntı bilgileri aşağıda yorumda mevcuttur, Serdar SÜYÜN'e bu ilham verici fotoğraf çalışması için teşekkürler.

Tüm anlamların yaşam ağacı duruyordu evrenin merkezinde; evrenin merkezi bulunuyordu senin yeryüzünde; yeryüzünü çizmişler tam olarak alnın üzerinde; alnının derinlerinde yatıyordu en renkli düşlerin tam olarak da beyninde; beyninin içinde rengarenk bulutlar birazı kara, biraz maviliklere gebe; hepsinin üzerine çıktığında bulabiliyordun yaşamın amacını bulutlarının da üzerinde aklının kökünde! O büyük sessizlikte, olgunluk ve büyüklükte! O güne dek her yaşam bir basamak, her saniyen merdiven çok daha doğru bir Sen'e..
- Meo

Bazı şarkılar vardır, gencecik, tazecik, tozpembe tonlamalarda. Bazı şarkılar vardır yaşlı yüreklere gençlik aşısı, gencecik çocuklara büyümenin heyecanını katar.. Öyle bir şarkı yazmış ve okumuş küçük kardeşimiz Naz Ölçal. YouTube listelerinin popülaritesinin arasından sıyrılırıp denk geldim. Paylaşmak istedim. [Şarkıya ait video, sözler ve detaylı bilgier makalemizdedir. Başlığa veya resme tıklayınız.]

Yaklaşık on yedi sene önceydi, özetle ömrümün cemrelerinin ilk kez toprağa düştüğü zamanlarda karar vermiştim iki adet gül dikmeye bahçeme. Bahçemin içinden geçen patikanın sağına bir pembe gül, soluna bir kırmızı gül dikmiştim. Hala duruyorlar, bahçe küçüldü, güllerin köklerinin üzerine balkon yapmaya kalktılar annemler, yine de köklerinden doğup saçıldılar her yere. [Yazının devamı bağlantıda, resme veya başlığa tıklayıp okuyabilirsiniz.]

Yaşamımıza dahil ettiğimiz kilitlerimiz var, kendi varlığımızı kendi düşüncelerimizle hapsediyoruz ideallere, hayallere ve duygu ismi verdiğimiz dengesizliklerimize! İşin normal yanı kilitlerimizin varlığı, kötü yanı onların gerçek sanılması.. İşin güzel yanı birbirimizi bilerek kötülükleri kitlemek adına binlerce tabu üretebiliyor oluşumuz; işin kötü yanı tüm kötülüklerimizin güç topladığı sömürü düzenlerimizde bir araya geliyor ve tüm güzellikleri de hapsediyoruz, kötü insanların kontrolü ve inanç sistemleri arasında! İşte asıl kilit bu, güzellikleri kilitliyoruz bedenlerimize, bedenlerimizi kalplerimize, kalplerimizi hayallerimize ve hayallerimizi kaderimize. Yaşayamadan ölüyoruz dünya cehenneminde.. 
- Meo

Kalpleriniz kırılmaz,
Yapılma aşk ateşinden.

Yürekleriniz parçalanmaz,
İbaret düşünceden. [Şiirin devamı bağlantıdadır, başlığa veya resme tıklayarak okuyabilirsiniz.]